Turnam gelir katar katar gökyüzünden, kanadını açar gelir, seher vakti bir kuş öter, o kuşun sesi gül dalından gelir.
Turnam gelir katar katar
Kanadın boynuna atar
Seher ile bir kuş öter
Ötüşü gül dalınd’olur
Kıratın sarı donlusu
Yiğidin gözü kanlısı
Güzelin göğsü benlisi Okumaya devam et →
Çeşme başında üç uzun boylu kız, oturmuş kaşların süzer, üç orta boylu kız, oturmuş zülfünü dizer, sanki hepsi akça ceylan çölde gezer, sanki hepsi sarı kınalı keklik pınara iner.
Akça kızlar göç eyledi yurdundan
Koç yiğitler deli oldu derdinden
Gün öğle sonu da belin ardından
Saydım altı güzel indi pınara Okumaya devam et →
Benim derdim önümdedir, sevincimse arkamdan gelir. Yola girmek kolay da ilerlemek o kadar zor ki, rahata kavuşmak haram bana, derdim hep önde gider, gülmek zor gelir bana.
Yola koyuldum ama, ilerlemek ne de zor
Şu yorucu yol var ya, ben sonuna vararak
Rahata kavuşmayı umarken, şöyle diyor
Sen ne kadar gidersen dostun o kadar ırak
Beni götüren hayvan, üzüntümün yorgunu
Güçbela yürür benim dert yükümü taşırken Okumaya devam et →
Gül yüzlü sevgilinin kalbine girmek istiyorsan eğer dikenede razı olmalısın. Tarak bile bir saçı sevmek için yüz parçaya bölünmüştür.
Gül yüzlünün kalbini eğmek istersen,
Dikene de razı ol, değmek istersen.
Yüz parçaya bölünmüş tarağa bir bak;
O güzelin saçını sevmek istersen
Ömer Hayyam
Aşkın ateşidir benim şarabım, hele sevgili verirse bana o ne güzel şaraptır. Ateşe odun kesilmişim, ateş olmazsam yaşamak haram bana. Sözüm dalga olmuş coşuyor, diller lal kesilir, gönül konuşur seninle.
şarabım aşk ateşidir
hele onun eliyle sunulursa
öyle bir ateşe odun kesilmezsen
yaşamak haram olur sana
söz dalga dalga coşmada
amma onu dudakla, dille değil, gönülle
canla anlatman daha iyi
aşk nedir, bilmiyorsan gecelere sor Okumaya devam et →
O güzelim ağzıyla bana her zaman kiraz sunardı, dudağımda bir nem, bir sevda gülücüğü yanağımda, düşürürdüm kirazı ağzımdan, alırdım hemen öpücüğü sevgilimden.
Bahçelerde koşardık kiraz toplamaya
Paros mermeri gibi güzel ak kollarıyla
Ağaçlara tırmanır, dalları eğerdi
Yapraklar ince ince ürperirdi rüzgarda
Ak gerdanı güneşle, gölgeyle dalga dalga
Al meyvaya uzanırdı incecik parmakları
Kirazların her biri bir ateş damlasıydı
Ardısıra çıkardım; bacağını açarken
Tutuşan gözlerime usulca ‘susun! ‘ derdi
Sonra şarkı söylerdi Okumaya devam et →
Yaz selleri gibi deli dolu akarım çağlarım, hançer aldım ciğerime yanar ağlarım, garip kaldım, şu arada sızlarım, açılın yüksek kapılar şaha gidelim.
Hızır paşa bizi berdar etmeden
Açılın kapılar şaha gidelim
Siyaset günleri gelip yetmeden
Açılın kapılar şaha gidelim
Gönül çıkmak ister, şahın köşküne Okumaya devam et →
Şahlanıyor gövdesinin üstünden bin bir bayrak havalarda görkemli kanıtları, böylece sırtlıyor bütün kardeşlerini, definelerini ve evlatlarını, bekleyen yaratana sefa köpürür yüreği.
Görün Taşpınarını, Şenaçık, Sanki Yıldıznazarı
Bulutlardan aşağı beslemiş delikanlılığını iyi ruhlar
Kayalıklar ortası çalılıkta
Körpegenç oynuyor buluttan dışarı
Kaya taşların üzerine, şahlanıyor yine gökyüzüne
Doruklar patikalarından rengarenk çakılları kovalıyor
Ve er lider tekmeleriyle kardeş pınarlarını koparıyor
Beraberinde ileriye Okumaya devam et →
Nasıl bir beden ve nasıl bir akıldı bu, duyduğum her şeyi unutuyorum. Gördüğüm her şeyi hatırlıyorum. Yapıyorum çünkü yaptığımı anlıyorum.
Duyuyorum ve unutuyorum. Görüyorum ve hatırlıyorum. Yapıyorum ve anlıyorum. Konfüçyüs
Yeryüzündeki en güçlü şey aşktır. Kainatta aşkın yenemeyeceği şey yoktur. Aşkın her şeye gücü yeter. Bu alemdeki her şey aşk için yaratılmıştır.
Aşk herşeyi yener. Vergil
Şarkıcıyım, Avrupa bağlarında dolandım. Rüzgarlarla dolaştım, en iyi rüzgar Asya rüzgarı altında gezindim. Barış bile avareydi. Devşirdim başka topraklardan. Yaşam bile avareydi.
Bir şarkıcıyım ben
Avrupa’nın bağlarında dolaştım
Gezindim rüzgarlar altında
Asya’nın rüzgarı altında
Yaşamlar içinde en iyisi
Yaşam bile
Dünyanın tadı
Ak pak barış bile
Avareydi Okumaya devam et →
Şu kuru topraktan kalıbımı döktüler, kötülük iyilik demeden toprağıma döktüler. Ben buyum, daha iyisi olamam, o çamur potadan beni böyle döktüler.
Kalıbımı şu topraktan söktüler
Kötülükler toprağıma çöktüler
Bundan daha iyi olamam, çünkü
O potadan beni böyle döktüler
Ömer Hayyam
Bu dünyada çıkar nerde ise huzur ve mutlulukta orada. İnsanoğlu çıkarları için her şeyi yapar. İnsan kendi hakkı için savaşmak yerine, çıkarları için savaşmayı tercih eder.
İnsanlar çıkarları için hakları için olduğundan daha gayretli savaşır. Napolyon
Batarken güneş altın tepelerde, anımsıyorum güzel geçen günleri, bırakıyor sonra geçenleri, çınarın kıyısında salınıyor güzel serseri, gitgide kararıyor dolanıyor tan yeri sevdiğime doğru.
Kalbimi hoplatan da ne
Nedir beni dışarı çeken
Çevirip de sıkarak
Evden itip yuvadan eden
Aynı ta oradaki bulut
Kayalardan sıvışır gibi
Göç etmek istiyorum
Varmak ve kalmak bengi Okumaya devam et →
Karanlığın aydınlattığı gül berrak sulara yansır, göğün ışığı ise pırıl pırıl sulara yansır. Ne diyorsunuz bu haydut dünya hakkında, ey doğanın bilinci, sağduyusu nerdesiniz.
Ey güneş! ey yüzü tanrısallığın
Vahşi çiçekleri sel yatağının
Mağaralar! Seslerin duyulduğu
Yaban böğürtlenleri ormanların
Otların altından duyulan koku
Örnek yükseklikte kutsal tepeler
Bir tapınağın ak süsü gibiler
Yaşlı kaya, yılları yenen meşe
Sizi izlerken duyumsuyorum da
Dağınık bir ruh giriyor kalbime
Ey kızoğlan kız orman, duru kaynak Okumaya devam et →
Çeşme başında üç uzun boylu kız, oturmuş kaşların süzer, üç orta boylu kız, oturmuş zülfünü dizer, sanki hepsi akça ceylan çölde gezer, sanki hepsi sarı kınalı keklik pınara iner.
Akça kızlar göç eyledi yurdundan
Koç yiğitler deli oldu derdinden
Gün öğle sonu da belin ardından
Saydım altı güzel indi pınara Okumaya devam et
Benim derdim önümdedir, sevincimse arkamdan gelir. Yola girmek kolay da ilerlemek o kadar zor ki, rahata kavuşmak haram bana, derdim hep önde gider, gülmek zor gelir bana.
Yola koyuldum ama, ilerlemek ne de zor
Şu yorucu yol var ya, ben sonuna vararak
Rahata kavuşmayı umarken, şöyle diyor
Sen ne kadar gidersen dostun o kadar ırak
Beni götüren hayvan, üzüntümün yorgunu
Güçbela yürür benim dert yükümü taşırken Okumaya devam et
Gül yüzlü sevgilinin kalbine girmek istiyorsan eğer dikenede razı olmalısın. Tarak bile bir saçı sevmek için yüz parçaya bölünmüştür.
Gül yüzlünün kalbini eğmek istersen,
Dikene de razı ol, değmek istersen.
Yüz parçaya bölünmüş tarağa bir bak;
O güzelin saçını sevmek istersen
Ömer Hayyam
O güzelim ağzıyla bana her zaman kiraz sunardı, dudağımda bir nem, bir sevda gülücüğü yanağımda, düşürürdüm kirazı ağzımdan, alırdım hemen öpücüğü sevgilimden.
Bahçelerde koşardık kiraz toplamaya
Paros mermeri gibi güzel ak kollarıyla
Ağaçlara tırmanır, dalları eğerdi
Yapraklar ince ince ürperirdi rüzgarda
Ak gerdanı güneşle, gölgeyle dalga dalga
Al meyvaya uzanırdı incecik parmakları
Kirazların her biri bir ateş damlasıydı
Ardısıra çıkardım; bacağını açarken
Tutuşan gözlerime usulca ‘susun! ‘ derdi
Sonra şarkı söylerdi Okumaya devam et
Yaz selleri gibi deli dolu akarım çağlarım, hançer aldım ciğerime yanar ağlarım, garip kaldım, şu arada sızlarım, açılın yüksek kapılar şaha gidelim.
Hızır paşa bizi berdar etmeden
Açılın kapılar şaha gidelim
Siyaset günleri gelip yetmeden
Açılın kapılar şaha gidelim
Şahlanıyor gövdesinin üstünden bin bir bayrak havalarda görkemli kanıtları, böylece sırtlıyor bütün kardeşlerini, definelerini ve evlatlarını, bekleyen yaratana sefa köpürür yüreği.
Görün Taşpınarını, Şenaçık, Sanki Yıldıznazarı
Bulutlardan aşağı beslemiş delikanlılığını iyi ruhlar
Kayalıklar ortası çalılıkta
Şarkıcıyım, Avrupa bağlarında dolandım. Rüzgarlarla dolaştım, en iyi rüzgar Asya rüzgarı altında gezindim. Barış bile avareydi. Devşirdim başka topraklardan. Yaşam bile avareydi.
Bir şarkıcıyım ben
Avrupa’nın bağlarında dolaştım
Gezindim rüzgarlar altında
Asya’nın rüzgarı altında
Yaşamlar içinde en iyisi
Yaşam bile
Dünyanın tadı
Ak pak barış bile
Avareydi Okumaya devam et
Şu kuru topraktan kalıbımı döktüler, kötülük iyilik demeden toprağıma döktüler. Ben buyum, daha iyisi olamam, o çamur potadan beni böyle döktüler.
Kalıbımı şu topraktan söktüler
Kötülükler toprağıma çöktüler
Bundan daha iyi olamam, çünkü
O potadan beni böyle döktüler
Ömer Hayyam
Batarken güneş altın tepelerde, anımsıyorum güzel geçen günleri, bırakıyor sonra geçenleri, çınarın kıyısında salınıyor güzel serseri, gitgide kararıyor dolanıyor tan yeri sevdiğime doğru.
Kalbimi hoplatan da ne
Nedir beni dışarı çeken
Çevirip de sıkarak
Evden itip yuvadan eden
Aynı ta oradaki bulut
Kayalardan sıvışır gibi
Göç etmek istiyorum
Varmak ve kalmak bengi Okumaya devam et
Karanlığın aydınlattığı gül berrak sulara yansır, göğün ışığı ise pırıl pırıl sulara yansır. Ne diyorsunuz bu haydut dünya hakkında, ey doğanın bilinci, sağduyusu nerdesiniz.
Ey güneş! ey yüzü tanrısallığın
Vahşi çiçekleri sel yatağının
Mağaralar! Seslerin duyulduğu
Yaban böğürtlenleri ormanların
Otların altından duyulan koku