Yaz gelir yar bana yaban eller yurt olur, dikkat et sevdiğim yaban elde alıcı kurt olur, genç yaşında yayla kızları gonca gül olur, vakit geç olmasın gonca güller ağlamasın.
Evvel bahar yaz ayların çatıldı
Sevdiğim ela gözlü benli dilber şimdi sılada gezer, benim derdim çoktur, bir of çeksem karşı dağlar yerinde durmaz delinir. Bizim mezarımız gurbet elde bulursunuz, ağlamanın vakti geçti sevdiğim ağlama sil gözyaşlarını.
Esti seher yeli, söküldü seller
İnsanoğlu konar göçemez, ecel şerbeti acıdır içmeyen bilmez, üç derdi vardır insanın birbirinden acı, bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm kahreder insanı.
Vara vara vardım ol kara taşa
Aşıklar bu sırrı kime danışır, sevdiğimin siyah zülfü yar yüzüne karışır, benim gibi ayrılanlar elbet bir gün kavuşur, ağlamayacağım sevdiğim sırf senin için güleceğim.
Seherden uğradım dostun köyüne
Karacaoğlan der ki geçti deli çağlarım, baharım kış oldu meyve vermez bağlarım, güzel günler aklıma geldikçe ağlarım, baharın geldiği, bülbülün feryat ettiği, gözyaşının sel olduğu zamandır.
Bülbül ne yatarsın bahar erişti
Seni ne kadar çok seviyorum bilsen candan, Mevlam ayırmasın seni benden, canımı bile seve sev veririm sana, istersen pazarlarda köle diye sat beni.
Bülbül havalanmış yüksekten uçar
Cenneti cehennemi bilmeyenler, varlığına inanmayanlar, fakirin öksüzün hakkını alıp yiyenler, süslü konaklarında oturduğu yerden hüküm verenler, bakalım Sultan Süleyman’a kalmayan dünya size kalacak mı?
Cennet cehennem yoktur diyenler
Bir sevdiğim var ismi Elif, gönlümü deli eder ismi Elif. Benim bir sevdiğim var ismi Elif, yayla çiçeği gibi kokar ismi Elif. Benim bir sevdiğim var ismi Elif, kaşlarını çattığı zaman gamzesi bağrıma batar.
İncecikten bir kar yağar
Tozar Elif, Elif deyi
Seni düşündükçe rengim solar, unuturum herşeyi, gözlerin okyanuslar kadar uzak, şimdi içimdeki acı ile avunurum. Sen gidince göklerin ışığı söndü. Artık ne yapsam efkarım geçmez. Ateş en doğal haliyle yakarken bedenimi, saymadım kaç defa Hz. İbrahim olduğumu.
şiir:
seni düşününce simsiyah olurum
Karacaoğlan’ım düz ovalarda gezerim, gece gündüz keklik kovalarım, İnil inil taşlar yuvarlarım, koca seller sende mi yar olur.
Yörü, behey Bulgar Dağı
Çeşme başında üç uzun boylu kız, oturmuş kaşların süzer, üç orta boylu kız, oturmuş zülfünü dizer, sanki hepsi akça ceylan çölde gezer, sanki hepsi sarı kınalı keklik pınara iner.
Akça kızlar göç eyledi yurdundan
Koç yiğitler deli oldu derdinden
Gün öğle sonu da belin ardından
Saydım altı güzel indi pınara Okumaya devam et
Karacaoğlanım bitirdim gençlik çağımı, var mıdır yüce Bin Boğa’nın, Bolkar’ın dengi, Soğanlı’dan yücedir koca Bey Dağı, Erciyes gibi ulu pirin var dağlar.
Dinleyin ağalar, size söyleyim
Mardin’den gelir Karac’oğlan Mardin’den, ayrılık acısını çeken bilir çekmeyen ne bilir, Koçhisar’dan, Hasan Dağının ardından, acep Karacaoğlan gezse mavi elbiseli yar var mı?
Çıktım seyreyledim Niğde’yi Bor’u
Hayal oldu karşımdaki dağlar, eşinden ayrılan ağlayıp sızlar, ayrılık yüzünden dökülmüş yapraklar bozulmuş bağlar, bülbüllerin konduğu dallar perişan oldu sevdiğim.
Çıkıp yücesine seyran eyledim