Yıldızlar ve ay kıyamet kopuncaya kadar gökyüzünde parlamaya devam edecek, bu dünyada aşk şarabından daha güzel ne var, şarap satanlara şaşarım, şaraptan güzel ne var.
Yıldız ve ay her zaman gökte olacak
Saf şaraptan iyiyi sanma bulacak
Şarap satan insana ben çok şaşarım
Satıp, ondan güzel bir mal mı alacak
Ömer Hayyam
Ölüm her an yanımızda, kimse bilemez ölüm vaktini, gençliğe bile güvenmemek gerekir. Ölüm insanlık için bu hayattaki en adil şeydir. Her canlı bir gün ölümü tadacaktır.
Bir nefes kadar yakın ölüm
Gölgem misali geziyor yanımda
Geldi, geliyor, gelecek derken her adımda
Birde bakarsın ki ölüm tam arkanda
Ayrılmak istemesde ruhun bedende
Görünür ölüm her bir yerde
Karakışın ayazı o tatlı yüzüne vurduğu zaman, derin çukurları kapanır alnının, nerde o gençliğinin kibirli yanı, hani nerde süslü giyimin, bir kışa hükmedemedin, çok güvendiğin güçlü yanın, doğaya yenildi.
Kırk yılın kışı, güzel alnını kuşattı mı
Kapladı mı yüzünü derin çukurlar artık
Gençliğinin kibirli, süslü giyim kuşamı
Beş para etmez olur, hırpani yırtık pırtık
O zaman sorarlarsa güzelliğin nerdedir
Dinç ve şen günlerinin hazinesi ne oldu
Ölüm değil ayrılık korkutur beni, ateş içinde İbrahim’im ben, Mecnun’a aşkı sorarlar, Mecnun Leyla benim der, aşk benim, Leyla’nın aşkı benim der.
Ölümden gayrı ayrılık korkutur
Çıplak ateşin içindeki İbrahim benim
Mecnuna aşktan yana sorarlar
Der ben Leylayım, Aşk’ı Leyla benim
Ali ÖZDEMİR
Çile-i Aşk
Bir güzele aşık oldum, o yüzden beni kınarlar, gündüz hayalime gelir, geceleri düşlerime, çölden çöle savrulurum kimse bilmez halimi.
Bir güzelin aşığıyım erenler
Onun için taşa tutar el beni
Gündüz hayalimde gece düşümde
Kumdan kuma savuruyor yel beni
Bu dünya insanlar için insanlık için yaratıldı. Dünyayı insan için süslediler ve yaşa dediler. Hepimiz bu dünyada birer yolcuyuz, dünyada iyi yaşamalıyız ki o bizi toprağına gömmeden.
Dünyayı süslediler, bir şey kalmadan
Bu süslere inanma, akıl olmadan
Giden de çok dünyadan, gelen de ama
Sen payını al ondan, seni almadan
Ömer Hayyam
Nice insanlar geldi bu dünyaya, neler istediler, ne umdular, ne buldular, hepsi bırakıp gitti. Sakın kendini kalıcı sanma bu dünyada, herkes kalmak istedi ama kimse kalamadı.
Geçmiş günü beyhude yere yad etme
Bir gelmemiş an için de feryat etme
Geçmiş gelecek masal bunlar hep
Eğlenmene bak ömrünü berbat etme
Bazen insan öylece bekler, neyi ve neden beklediğini bilmez, bir arayış içindedir. Ne kimi aradığını bilir, ne de neden aradığını bilir, sadece bekler. Kavuşamayacağını bildiği halde, ağlayacağını bildiği halde bekler.
Beklemek
Neyi neden olduğunu bilmeden
Sonsuz bir arayış
Kimi nasıl bulacağını bilmeden
Sevmek bir gülü
Senin olamayacağını bilerek
Dumanlı dumanlı bakarsın yaylamıza yüce Aladağ, ne güzelde bezenmişsin sarı çiçeklerle yiğitlerin yatağı Aladağ. Dilberlerin ne güzel bakar ala ala Aladağ.
Dumanlıdır Aladağ’ın alanı
Ortasında sarı çiçek savranı
Yiğitler durağı aslan yatağı
Dilberlerin hep de böyle ala mı
Ağlaya ağlaya düştüm ben bu yollara, gözyaşlarım karıştı boz bulanık sellere, yerini yöresini kimsenin bilmediği yerlere gitmedikten sonra bu gönül yardan nasıl ayrılır.
Ağlayı ağlayı düştüm yollara
Karışayım boz bulanık sellere
Adı sanı bilinmedik illere
Gitmeyince gönül yardan ayrılmaz