♥Ey kokular ormanında gezen yar, bensiz yaşarmısın ormanın karanlık derinliğinde, bu ormanın müziği üstünde başka ruhlar yüzüyor, benim hasret kokan ruhum da yüzer senin hasret kokan ruhun üstünde.♥
Ey dalga dalga omza kadar uzanan yele!
Ey bukleler!İhmalle yüklü güzel kokular!
Bu akşam loş odamı bu saçlarda uyuyan
Hatıralarla -Ne haz! Ne gaşy!-doldurmak için
Onları havada bir mendil gibi sallasam!
Gevşeklik veren Asya ve yakıcı Afrika,
Bütün bir uzak alem,kayıp,nerdeyse ölmüş,
Ey kokular ormanı, yaşar derinliğinde!
Müzik üstünde başka ruhlar yüzdüğü gibi
Benim ruhum da yüzer senin kokun üstünde.
Gideceğim öz dolu ağacın ve insanın
Hani bazen bir şarkı çalar
Onu hatırlatır için yanar
Canlanır gözlerinde anılar
Yüreğin dağlanır özlersin
Birini görür ona benzetirsin
Bir ses duyar o geldi dersin
Hasretini en çok sen çekersin
Dolar gözlerin susar susar özlersin
Bazen sanki bir rüzgar kokusunu getirir
Doya doya içine çekersin kalbin erir
Sorarsın kendine bu nasıl bir kaderdir
Gizli gizli ağlar özlersin
Bitmeyecek bir hikayedir içinde sen olan
Silemezsin bir kalemde geri gelmez zaman
Bilirsin görmeyince iyileşmez yaran
Her nefeste hasretidir seni yakıp kavuran
Hayat dersin kader dersin özlersin
Meryem İşler
…
Yel kayadan ne alır
Günlerce esse bile
Gönül gönülde kalır
Selamı kesse bile
Aslan Avşarbey (Mülkî)
31.07.2017-Eskişehir
Oğlum; bizim köyün meşhur çobanı
Dün yine çok fena kızmış hergele
Ne ebeni koymuş ne de babanı
Tutmamış ağzını bozmuş hergele
****************************************
Çıkıp meydanlarda naralar atmış
Esmiş yağmış tozu dumana katmış
Önüne her çıkan köylüye çatmış
Gerneşe gerneşe gezmiş hergele
*****************************************
Bilmiyorum aslı neymiş olayın
Gürleyip demiş ki “aman dileyin”
Düğünde içine dalmış halayın
Gelini damadı üzmüş hergele
******************************************
Köşeye kurulup çay verin demiş
Takılardan bana pay verin demiş
Çokça para, inek, tay verin demiş
Çekmişim dünyadan eli eteği
Yeter daha isyan ettirme gönül
Damarıma basma yersin köteği
Kafamın tasını attırma gönül
****************************
Bırak bir köşede uyusun ruhum
Bırak duyulmasın figanım ahım
Cinnet ülkesinde günahkâr şahım
Günahıma günah kattırma gönül
*****************************
Bilmem hangi yandan bilmem kimdensin
Bağ bozup bağbanı gülden edensin
Cümle elemimin mesulü sensin
Boş yere kadere çattırma gönül
******************************
Saplanıp kalmışım bir kara kışta
Zebaniler cirit oynuyor düşte
Sonsuz mutluluk var, sevdasının azında
O ki düşüncesi ısıtır kara kış ayazında
Sanki tüm güzellikler toplanıp huzurunda
Bir kere görmek için sıraya dizilmişler
Güzel mi sanırsın gafil bülbüllerin sesini
Duymamışsın o vakit yarimin sedasını
Ne şirin ne aslı veyahut leylasını
Değişmem yarenimin saçının zerresine
Oturuyoruz seninle yel esiyor ılıktan
Muhabbetimiz derin girilmiyor uzaktan
Gökyüzünün kurduğu o ilk ıslak tuzaktan
Çok hayırlı çıktık, güzel çıktık sevgilim
O demki tüm tabiat dua ettiler bize
Ağaçlar ismimizi dövdürdü gövdesine
Bana da ellerini alıp tutulup gözlerine
Seni çok seviyorum kadınım…diyebilmek yakışır.
Eslem Efe
bu hayatta bir seni sevdim…
birde gözlerini sevdim
bilmesen de tanımasan da beni,
ben seni sevdim…
o hoş güzel sesini sevdim
bu hayatta seninle vakit geçirmeyi sevdim
seni hiç bıkmadan izlemeyi sevdim
ben bir tek seni sevdim…
bir tek o kokunu sevdim
en çok o zekanı sevdim
ben bir tek içinin güzelliğini sevdim
aslından bakınca
ben bir tek seni sevdim
sen sevsen de sevmesen de ben seni sevdim.
Ahmet Yiğit
♥Bu kadar yaşanmışlıktan sonra aşktan benim payıma düşen anılar bahçesinde sensiz yapılan hüzünlü bir gezinti şimdilerde, Ve ellerini seviyorum diyen yumuşak sesinde hüzünlü bir şekilde ölmeyi beklemek.♥
-İbrahim Golestan’a-
tüm varlığım benim, karanlık bir ayettir
seni, kendinde tekrarlayarak
çiçeklenmenin ve yeşermenin sonsuz seherine götürecek.
ben bu ayette seni ah çektim, ah
ben bu ayette seni
ağaca ve suya ve ateşe aşıladım!
yaşam belki
uzun bir caddedir, her gün filesiyle bir kadının geçtiği,
yaşam belki
bir urgandır, bir adamın daldan kendini astığı,
yaşam belki okuldan dönen bir çocuktur,
Ve en son noktaya geldiğinde anlarsın ki azizim…Geçmiş olsun demekle geçmiyor bir acı, ki zaten olmadan, olgunlaşmadan geçmez, geçmek bilmez bir acı…Bu topraklarda bir anı yaşamak, bin acıya bedelmiş. Çünkü bir geçmişi bilmek demek, o geçmişten geçmek demek değildir. Bir geçmişi aynı acıyı hisseden mi bilir? Yoksa bir geçmişi aynı acıyı yaşayan mı bilir azizim? Hepimiz başkalarının hayatında misafirken, hangimiz aynı hayatı yaşayabiliriz ki? Herkes farklı bu hayatta. Herkes kendi geçmişinin ekmeğini yiyor azizim. Kişi bir geçmişten geçerken, geçmiş olsun der ve geçer, geçmiş olup, gider. Bu topraklarda geçmiş olsun demek, geçerken bir uğradım demektir.
bir incir yaprağı gezindi
nazlı nazlı toprak üzerinde
toprak asi
toprak pinti bir ev sahibi
yaprak kırgın
yaprak terkedilmiş bir şehir misali
ve sen
annemin tandırda yaptığı
ekmeklere benziyorsun…
Ayşegül Karasi