Bir yerde küçük insanların gölgeleri büyüyorsa orada güneş batıyor demektir.
Çin Atasözü
Etiket: gölge
Pablo Neruda Gemi İsimli Şiiri
Yolculuk ücretini verdikse bu dünyada, nedenNeden bırakmıyorlar bizi oturalım, yemek yiyelim
Bulutlara bakmak istiyoruz
Güneşte yanmak, tuz koklamak
Kimseyi tedirgin etmek gelmiyor içimizden
Neden edelim zaten, biz birer yolcusuyuz sadece
Gidiyoruz, zamanı da götürüyoruz bizimle
Deniz geçiyor yanımızdan, üstünde bir gül var
Gölgede gidiyor dünya, aydınlıkta
Siz de gelin bizim gibi, biz yolcular
Sizi tedirgin eden ne
Neden öfkeyle vuruyorsunuz
William Shakespeare Sone 61 Şiiri
Hayalinle apaçık kalsın, dileğin bu muSana benzer gölgeler, gözümle eğlensin de
Keyfince parçalayıp geçsinler mi uykumu
Gönderdiğin, ruhun mu canevinden uzağa
İşlerime gözkulak olsun, düşürsün diye
Aylak saatlerimi, utancımı tuzağa
Hasedine, kuşkuna yardakçılık etmeye
Hayır, sevgin çoksa da büyük değil o kadar
Benim kendi aşkımdır vermeyen uyku durak
Aleksandr Sergeyeviç Puşkin Bulut Şiiri
Dinmiş tufanın son bulutu
Bir sen gezinirsin açık mavi gökte
Senindir, kimsesiz, neşesiz gölge
Sevinç dolu günü, bir tek sen üzersin
Az önce çepeçevrede sarmıştın gökyüzünü,
Şimşek de seni sarıverdi dehşetle
Sen ise saçtın gizemli gürlemeni
Ve açgözlü toprağa yağmur içirdin
Yeter, defol! İşin bitti artık Devamını Oku
Victor Hugo Diana İsimli Şiiri
Paros mermeri gibi güzel ak kollarıylaAğaçlara tırmanır, dalları eğerdi
Yapraklar ince ince ürperirdi rüzgarda
Ak gerdanı güneşle, gölgeyle dalga dalga
Al meyvaya uzanırdı incecik parmakları
Kirazların her biri bir ateş damlasıydı
Ardısıra çıkardım; bacağını açarken
Tutuşan gözlerime usulca ‘susun! ‘ derdi
Sonra şarkı söylerdi
Bazen ak dişlerinde türkü yerine meyva
Tıpkı o güzel erden, o yabanıl Diana
O güzelim ağzıyla kiraz sunardı bana
Dudağımda, konarken, bir sevda gülücüğü
Düşürürdüm kirazı, alırdım öpücüğü.
Victor Hugo
Victor Hugo Bu Çiçek Senin İçin Şiiri
Doruktan senin için kopardım bu çiçeğiO sarp bayırdan hani, suya iner eteği
Kartalın bildiği yalnız ve yaklaşabildiği
Sessizce serpilmişti kayanın çatlağında
Gölgeler yıkıyordu burnun sağrılarını
Açıkça görüyordum bir yengi alanında
Nasıl kızıl ve parlak bir utku anıtı
Olanca görkemiyle bir anda kurulursa
İşte tıpkı öylece
Güneşin gömülüp gittiği yerde gece
Bulutlardan bir taç yapıyordu kendine
Yelkenliler bir bir erirken uzakta
Mevlana Bizim Canımıza Gelsin Şiiri
hastalıklar senden uzak olsuney canlarımızın rahatı
ey gören gözümüz
kem gözler senden uzak olsun
bedenin sağlam olsun, ay yüzlü güzel
gölgen başımızdan eksik olmasın
gül bahçesine benzeyen yüzün
o gönül otlağımız
ovamızın yeşilliği
nasılsa hep öyle kalsın
hep öyle taze, yeşil
bizim canımıza gelsin
senin bedenine gelen ağrı.
Mevlana
