William Shakespeare Sone 50
Benim derdim önümdedir, sevincimse arkamdan gelir. Yola girmek kolay da ilerlemek o kadar zor ki, rahata kavuşmak haram bana, derdim hep önde gider, gülmek zor gelir bana.
Yola koyuldum ama, ilerlemek ne de zor
Şu yorucu yol var ya, ben sonuna vararak
Rahata kavuşmayı umarken, şöyle diyor
Sen ne kadar gidersen dostun o kadar ırak
Beni götüren hayvan, üzüntümün yorgunu
Güçbela yürür benim dert yükümü taşırken
Zavallı, bir sezgiyle öğrenmiş sanki şunu
Binicisi hız sevmez senden uzaklaşırken
Kanlı mahmuzum bile onu öne süremez
Sağrısını öfkeyle bazen dürtükleyince
Yalnız inilder de, başka yanıt veremez
O, derisini deşen mahmuzdan keskin bence
Çünkü o inleyişten şu doğuyor kafamda
Benim derdim önümde, sevincimse arkamda
William Shakespeare
Bunu beğen:
Beğen Yükleniyor...
Bu yazı
Edebiyat,
Şiir kategorisine gönderilmiş ve
hayvan,
ırak,
mahmuz,
sezgi,
sone 50,
soneler,
William Shakespeare,
William Shakespeare şiirleri,
William Shakespeare sözleri,
yol ile etiketlenmiş.
Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.