Yüzlerimiz hep yarım
Basmak isterken bağrına
Taş basarsın onun yerine
Kanlı dikenler oynaşır
Sinen de
Yüzlerimiz hep yarım
Sevdalarımız gibi
Gözler söyler aşkı
Onlarla yazarsın
Kara sevdanın kitabını
Yanar tüter
Rüyaların da
Sureti
Gölgelere bakıp da aldanma karanlığa, her nesnenin özünde bir gökkuşağı gizlidir.
Tuğrul Özdemir
Beni bir doktora götürmen gerek
Beynimin içinde düşünceler savaşıyor
Benim ruhumdaki dalgaların hiçbiri
Haritalardaki kıyılara uğramıyor
Bana bir soru daha sorma
Kelimeler bazen anlamlara gelmez
Hayata kaç şans vermem gerek
Teselliler genellikle yetmez
Sadece yalnızım diye düşünme
Neye bakarsan bil ki o seni görür,
Neyi istersen bil ki o seni bulur…
Tuğrul Özdemir
_seni gördüm yavrum
Zayıflamışsın, dal gibi
Yaraların vardı üstünde
Hiç geçmemiş gibi
+Annam canım Annam
O ben değildim
Sırtımda gökkuşağı vardı
Bedenim sendeydi
Ben bende değildim
Bir renk bir hece ve şehirde bozuk dişliler. Pencere pervazından bakıp kaderime razıyım diye haykırdı. Koştu cinler, periler ve elinde asasıyla adam. Kurmaca zor diye düşündü. Zaten hiçbir şey eskisi gibi değildi adem tokatı yiyene kadar. Çarpım tablosunu bile ezbere bilmiyordu. Güneşin doğduğuna da razı değildi. Delhizlerde yaşamak en doğrusuydu.Zordu problemin sağlamasını yapmak. Bir dirhem merhamet yeterdi peşinden koşan haydutlara nispet. Kana kana içse de suyu nehrin iç denize dökülmesi, hiç umurunda değildi. Atlantis’in nasıl yok olduğunu çoktan unutmuştu. Söylenenlere inanası da gelmiyordu. Hatırlamanın güneşe perdeden bakmak kadar korkakça olduğunun farkındaydı.Öylece çöl ortasında bitki kökü yemek durumu bir nebze kurtarabilirdi, matarasındaki tuzlu su olmasa. Yine de meleklerin kanadında gezinmeyi denedi. Çaresizce hapsolduğu kavanozun camını kırmayı denerken giyotin gövdesinden başını koparıp bir sonbahar günü yatağa düştü günahları ve sevaplarıyla buharlaşıp havaya ve suya karışıp sonsuzluğa re’f oldu.
Ensar Soykan
Yüreğin kapısını çaldı aşk
Ellerinde sahte bir gülüş
Ve zehirli öpücüklerle
Ölümün hain gölgesi yalnızlık
Yokluk uslu durmaz sinesinde
Sofrasında bir lokma hatıra
Bir çocuk var kanlar içinde
Aklın kelepçesi aşkın ellerinde
Zehirli bir kelime tesiri gözlerinde
Düşlere gerçeklerini veren çocuk
Sarhoşluğun en güzel vaktinde
Yüreği ateşe verdi aşk
Yanan bir ton hayal
Bir ayrılık cümlesiyle.
Ferhat Güldalı
Güzel gecelere melisa kokusu olmaya gelmişsin,
Bir kaç yudum kahve,
Bir kaç sigara,
Bir avuç fesleğen kokusu olmaya gelmişsin.
Bir kaç cümle dertleşip,
Bir kaç metre sarılıp,
Bir kaç damla ağlayacağız.
Tanımadığım kişilerce sevilecek,
Tanımadıklarımı alacaksın yağmuruna.
Güzel gecelere hüzün olmaya gelmişsin,
Güzel ülkelere kraliçe,
Güzel masallara prenses olmaya gelmişsin.
Dizelerime konuk,
Hasretlik sarıyor inan her yanı
Sılayı çekiyor insanın canı,
Sözü uzatmayım; ben Yenihan’ı
Öyle özledim ki; göresim geldi.
Gözlerimde Hamamcoğul Çayırı
Alibolillerin yokuş bayırı,
Şiir değil,bil ki bu bir duyuru
Öyle özledim ki; göresim geldi.
Çermik tepesinde sarı taşları
Fayık’ın Hacı’nın dönen kuşları,
Ekmek paylaştığım arkadaşları
Öyle özledim ki; göresim geldi.
Uçurtma’mı uçar bu karanlıkta?
Adalet’mi aranır bu viranede?
Kim tok kalkar bu sofradan?
Mum’mu yanar bu rüzgarlı yerde?
Hakan Sakin