Etiket arşivi: William Shakespeare şiirleri

William Shakespeare Sone 1

Williem ShakespeareVarlığın çiçek dolu bir bahar gibi müjde taşır yarınlara, kendi koncanda saklı kalmışsın ruhunla gömülüsün karanlığa. Dünyaya acımazsan eğer varlığın da bir mezar da son bulavak unutma.
 
Artmasını isteriz en güzel varlıkların
Güzelliğin gül yüzü solmasın diye asla
Bir güzel, yaşlanıp da göçünce bugün yarın
Anısı yaşar yine körpecik yavrusuyla
Ama can yoldaşındır kendi parlak gözlerin
Kendi ateşin besler ruhunun alevini

Okumaya devam et

William Shakespeare Sone 126

Williem ShakespeareErtelense de er geç hesabı kapanacak bu davanın, unutmaki bu insanların yapacağı ödeme sen olacaksın, bu hayat uğruna seni harcayacaklar. Şimdi herkesin gözdesisin ama sen yine de kork bu insanlardan, kendini harcatma oğul.
 
Hey oğul, güzel oğul, avucunda kıskıvrak
Vaktin dönek aynası, bir de saatli orak
Sen ay gibi büyürken, serpilip gelişirken
Hepten çokmuş görünür kim varsa seni seven
Yıkımlara egemen olan Doğa tanrıça Okumaya devam et

William Shakespeare Sone 139

Williem ShakespeareGüzel sevgilinin bakışları bana düşman  olmuş, düşmanlarım bile benden kaçar olmuş. Başkaları devrilsin senin o amansız gaddar oklarından, vazgeç artık yarı ölüyüm sayılır ya beni büsbütün öldür ya son ver bu acıma.
 
Ah, sen kalbimi ezdin geçtin gaddarlığınla
Şimdi üstüme atma tüm kötülüklerini
Beni gözünle değil, şu dilinle yarala
Hileyle değil, gerçek gücünle öldür beni
Gözüme baka baka, ‘Sevdiğim başkası,’ de Okumaya devam et

William Shakespeare Sone 116

Williem ShakespeareZamanın soytarısı değildir sevgi asla biz yanlış anladık onu, gül yüzlüler göçse de aşkın orağına düşerek, o değişmez kısacık günlerle haftalarla bekleriz, direnir ve kanatlanır mahşerin ucuna dek aşk, yanılıyorsam bu söylediklerimde ve çıkarsa benim yanlışım, ne hiç kimse sevmiştir o zaman, ne de ben şiir yazmışım sana.
 
mutlu birleşmesine hiçbir engel yok bence
gerçekten sevenlerin. sevgi demem sevgiye
bir döneklik yaparsa bir değişme görünce
başka yola saparsa sevgili saptı diye Okumaya devam et

William Shakespeare 115. Sone

Sevgilim sana daha önce yazdığım şiirler yalan söylüyordu. Hani seni daha önce daha fazla sevemem demiştim ya, yalanmış meğer o sözler. Gençtim aklım almıyordu, içimdeki aşk ateşinin yangına dönebileceğini düşünememiştim. Kralların fermanı bile değişirken, aşk nasıl değişmesin. İnsanın aşkı bebek gibi, büyümesini sürdüren bir şey der daim, ben nasıl büyüyen bir şeyi büyümüş gibi görürüm.
 
Sana önceden yazdığım dizeler yalan söylüyordu
Seni bundan daha çok sevemem diyenler hani
Ama o zamanlar aklım bir türlü almıyordu Okumaya devam et

William Shakespeare Sone 88

Gün gelirde artık bana değer vermez olduğunda, o gün senin yanında kendime karşı çıkacağım, hor gördüğünde bana yüz çevirdiğinde, haksızlıkta etsen, seni sana savunacağım.
 
Gün gelip artık bana değer vermez olduğunda
Senin yanında yer alıp kendime karşı çıkacağım
Hor görüp yüz çevirdiğini gördüğüm zaman bana
Haksızlık etsen de, senin hakkını savunacağım
En zayıf yanlarımı en iyi ben bildiğime göre
Çekinmeden açığa vurup arka çıkabilirim sana Okumaya devam et

William Shakespeare Sone 66

Williem ShakespeareVazgeçtim bu dünyadan senin yüzünden, dünyamdan geçtim senin için, en kötüsü ne biliyormusun, beni yalnız bırakman, işte o koyuyor bana.
 
Değmez bu yangın yeri, avuç açmaya değmez
Değil mi ki çiğnenmiş inancın en seçkini
Değil mi ki yoksullar mutluluktan habersiz 
Değil mi ki ayaklar altında insan onuru
O kızoğlan kız erdem dağlara kaldırılmış
Ezilmiş, hor görülmüş el emeği, göz nuru Okumaya devam et

William Shakespeare Sone 61

Senin uğruna bana hep nöbet tutmak düşer, ben senin bekçin olmuşum, sen başka yerlerde yarı uyanık gezersin, benden hep uzaksın, nedense sana başkaları çok yakın, hep benden kaçarsın.
Ağır gözkapaklarım, yorgun gece içinde
 
Hayalinle apaçık kalsın, dileğin bu mu
Sana benzer gölgeler, gözümle eğlensin de
Keyfince parçalayıp geçsinler mi uykumu
Gönderdiğin, ruhun mu canevinden uzağa
İşlerime gözkulak olsun, düşürsün diye Okumaya devam et

William Shakespeare Sone 57

En büyük derdim günümü düşünmeden geçirmek, beni mutlu kıldıklarını bilmek bana yeter, öyle körkütük sadık bir askerdir sevda, seni beni kötü göremez bin kötülük yapsak da sevdaya.
 
Kölen olmuşum senin, elden başka ne gelir
Gece gündüz el pençe divanım buyruğuna
Geçirdiğim saatler baştan başa bir hiçtir
Sen buyurmuş değilsen çabalarım boşuna
Senin için, sultanım, saatleri gözlerken
Ben kimim ki küseyim sonu gelmez günlere Okumaya devam et

William Shakespeare Sone 50

Benim derdim önümdedir, sevincimse arkamdan gelir. Yola girmek kolay da ilerlemek o kadar zor ki, rahata kavuşmak haram bana, derdim hep önde gider, gülmek zor gelir bana.
 
Yola koyuldum ama, ilerlemek ne de zor
Şu yorucu yol var ya, ben sonuna vararak
Rahata kavuşmayı umarken, şöyle diyor
Sen ne kadar gidersen dostun o kadar ırak
Beni götüren hayvan, üzüntümün yorgunu
Güçbela yürür benim dert yükümü taşırken Okumaya devam et

William Shakespeare Sone 29

Hatıran öyle sonsuz bir hazine ki bana, sevgin öyle büyük bir mutluluk ki dostum, kendini beğenmiş padişahların bile tacı küçük gelir bana.
 
bakışlarda küçümseyiş okuyorum
yalnızım, bedbahtım, tesellisizim
gökler sağır, sesim boğuk
ve lanet okuyorum talihime
kıskançlıktan kuduruyorum
kiminin ikbalini
aczimden utanıyorum Okumaya devam et

William Shakespeare Sone 24

Gönlüme açılan bir penceredir gözlerin güneş senin gözlerine hasta, sen varsın diye içerde bakarım gözlerine, ama göz süzme sanatında bir eksiklik var, gördükleri güzelliği çiziyorlar ama yüreği görmüyorlar. 
 
Güzelliğinin biçimini gönlümün levhasına çıkardı
Bedenime gelince, o da bu resmin çerçevesi oldu işte
Malum, resmin konumundan bilinir usta ressamın sanatı
Seni olduğu gibi yansıtan resim nerde diyorsan
Ressamın içine bakıp hünerini orda görmelisin Okumaya devam et

William Shakespeare Sone 23

Sessiz bir aşk neler yazar neler, ama ne yazık ki okumayı bilmez, ah aşk öğren artık okumayı, aşkın sırrına ermişler bilir ancak gözleriyle duymayı, aşıkların halinden aşıklar anlar.
 
Rolünü şaşıran kötü bir oyuncu misali
Ya da azdıkça içine sığmayan öfkesi taşıp
Kendi yüreğini zayıf düşüren çılgın biri gibi
Unutuyorum, kendime güvenim olmadığından mutlaka
Tam olarak söylemeyi aşk oyununun sözlerini
Ve aşkımın yükü öylesine ağır geliyor ki bana Okumaya devam et

William Shakespeare Sone 22

Geri gelir sanma yüreğin, sanma ki sana geri döner, benim yüreğim öldükten sonra, sana kalan nedir ki, hatırlarsan o yüreği bana vermiştin, unutma, geri almamak üzere bir daha, bana vermiştin onu, şimdi alamazsın kalbini.
 
Yaşlısın deseler de bana, inanmam aynalara
Gençlik ve sen aynı yaştasınız ya
Ama zamanın yol yol izler açtıgını görürüm de sende
Anlarım, er geç bana da gelip çatacak ölüm
Seni baştan ayağa saran şu güzellik var ya Okumaya devam et

William Shakespeare Sone 15

Savrulmuş bir hayatın tam ortasındayım, gençlik günlerimin en güzel çağımı karanlık bir geceye mi çevirsem, ah o içimdeki sevgin olmasa uğruna bu kadar zaman savaşmasam, bir an kalmazdım bu dünyada. 
 
düşünüyorum da, dünyada büyüyen ne varsa
bir an tutunabiliyor yetkinlik noktasında
şu koca sahnede sergilenen tüm oyunlarsa
gizliden gizliye hep yıldızların etkisinde
bakıyorumda, bitkiler gibi çoğalıyor insanlar Okumaya devam et