Yine tuttu Gavur Dağı boranı
Hançer vurup acarladın yaramı
Sana derim Mıstık Paşa öreni
İçindeki bunca beyler nic’oldu
Çınar sana arka verip oturan
Pöhrenk ile sularını getiren
Yoksulların işlerini bitiren
Samur kürklü koca beyler nic’oldu
Tavlasında arap atlar beslenir
Konağında baz şahinler seslenir
Duldasında nice yiğit yaslanır
Beni sana sürükleyen ruhumu okşayan rüzgar mıydı
Yoksa benim gönlümün güzelliği miydi bilinmez
Buzdan kafesimde ömrümü tamamlar iken çıktın karşıma
Ufukta kuşların kanadını okşarken sen yüreğimi ısıttın
Aramızda oturan beni esir eden buzdan kafesimin kilitlerini açan
Buz tutmuş ejderha gözü ile bana bakan yarınıma ışık olan sen ne güzel geldin
Beklentilerim
Zaman yerine geçen asırlar
Hamile ve doğuran bir kadın feryadı düşlerim
Karamsarlığımın imgesi
Bezgin olmayan adımlarım
Ürkütücülüğümün anlamsızlığı
Bir anda gelişinle yok oldu
Kuşkum ile yanına sokuldum
Tutkum akrep gibi sokar iken bedenimi
Tümülüs gibi yüksek Toroslar gibi gönlüme girdin
Nerede bir dert varsa, deva oraya hemen koşar diyor Mevlanam…Ey Sevgili! Sen neredesin ki böyle derde deva olmazsın… Hem bu aşkı gizli tut dersin, kimseye belli etme dersin… Hastaya zehir verilir mi, elçiye zeval olur mu hiç? Hem sarhoş, hem hasta… Aşkından ne söz çıkarsa dilimden hoş gör beni…dilim yaralı, kalbim hasta…
Ali Özdemir
durup ruhumu dinleyesim var en ince yerinden
her nefesimde akıp gidesi varmış zamanın
yarım kalmış şiirimin yarım mısralarında
her acının keşfi mucize değil
kelebeklerin ömrünün sadece bir gün olması örneğin
çocuk seslerinin pencerelerden yankılanması
acı aslında yaralandığımız da değil
yaralanmış olmamızı kimse umursamadığın da başlar.
canın yandığı kadar varsın
gündüzleri sakladığın ne varsa
uykusuz gecelerde hepsiyle başbaşasın
belkide ilk düştüğümüzde yerde kalmalıydık
Mücerret ki benliğim, el değimemiş gül benim.
Cihadım nefsime. Galibte ben, yenikte benim.
Doğrumu savunan müvekkilde ben, hakimde benim.
Kim haklı kim haksız bitmeyen celse benim.
Suskunum dışardan içimde dinletim var.
Kulağımın dibinde, serzenişler çınlar.
Uzaktan hoş mübalağa çaldığım davullar.
Vurduğun tokmakta ben, bızbızda benim.
Sevi pınarında testilerim var benim.
Yudum yudum içecek çeşmelerden dilberim.
Sarhoşluğu aşk, ayyaşlığı ayrılık.
bulutlar çevirdi etrafımızı, karanlık,
bulutlar.
yağmur yağdı yağacak üzerimize
temizleyecek unutmak istediklerimizi,
yazılmamış olanı yazmamız için yağacak
yağmur üzerimize.
yeniden doğacak yapraklar,
açacaklar gözlerini bir kez daha,
dünyaya.
ve bir kez daha yeşerecek erguvanlar gözbebeklerinde
bu ne yeraltı
azap ve çığlıklar
kimisinin kulağı duyuyor
cehennemden klasik şarkılar…
dolapta bir kaç Marlon Brando
görmesin Marilyn Monroe kıskanır
ön cepte eskimiş Marlboro
ve alta havasız kardeş Ford
bilemem kimdir kainat mezhebinin
o en vahşi kılınmış yüz karası
bir fetva okusana şeyhim
bir kurumuş manifesto görür gibiyim
kimisine beyanname kimsine korku
ne desem ki sana
güzel ruhlu kadın
yokluğun ayrı dert
varlığın ayrı dert
kopamıyorum da senden
içime saplanmış gibisin
yağmurdan kaçamayan toprağın kokusu gibi
üzerime sinmiş kokun
kırık aynaların bin bir suratı gibi
kimin yüz çehresine takılsa gözlerim
utanarak-tan başım önüme eğiliyor
seni düşündüğümden
başkasına bile tahammül edemiyorum
çünkü senin artık bu yürek
çünkü senin artık bu gözler
hele bu dil seni düşürmekten korkuyor
o yüzden hep suskun
Kadının üzdüğü bir adamı yalnızca alkol dindirir.
Bu dünyada gerçek olan tek şey bir erkeğin gözyaşıdır.
Yakınlarım tedavi olmamı istiyor.
Halbuki ayyaş ruhumla,
Mütevazi bir ilişkimiz var.
Çorbacıda sızmışım
Cüzdanımı ve saatimi bulamadım
Bu şehrin insanı böyledir,
Bileklerine kazınmış birer kötü.
Mevsimler gibi gelip geçiyor da,
Mevsimler gibi manidar kıssalar vaat etmiyor insan.
Şevki Kerem Önal
İlkbahar gibi geldin hayatıma,
Şenlendirdin gönül bahçemi,
Seni görünce dünyam ışıldıyor,
Kalbim yerinden çıkacak gibi oluyor,
Sanki bir çocuk gülüyor,
Evler doluyor,neşeler artıyor,
Güneşli günler çoğalıyor,
İnsanlar ısınıyor.
Aleyna Erciyas