Her şey
Güzel bir günden beklenen her şey vardı
Ilık bir rüzgar
Sade bir hava ve o
O gün çelikten bir örs olsa
Yeryüzüne ancak dokuz gün dokuz gecede düşerdi
Sevmedi beni
Belki de sevemedi
Esen ılık rüzgardan bile kıskanırım onu
Rüzgar esti esti ve esti
Göğe uzatırdı ellerini her sabah bir adam
Rüyalarındaki kahkahalar
Tek tek süzülürdü çatlamış dudaklarından
Eskimiş bulutlar renkten renge girerken
Rüzgar gibi geçen adamı kucaklardı sokaklar
Seyrederdi bir savaşçı gibi var-oluşu
Ilık asfalta yazardı yürüdükçe yok-oluşu
Geleceğe not-a olan adımları
Yağmur gibi gökten yere damlardı
Kimi şarkılar gibi uzardı o yollar
Kimi yollar gibi uzardı o şarkılar
Nurşifa Çayır
uzaklardan gelen kuş
sanki dikenlerini kaybeden bir gül
savruldu öyle ki gözden kayboldu
yorgundu kanatları, yolu uzundu
kaçarcasına inatla çırpınan kuş
gök yüzünde balığa bürünen kuş
süzülüyordu tek bir kanat çırpmadan
adeta yenildim dercesine
neydi onu kanat çırpmaktan alıkoyan
iki kömür göz müydü, bizler gibi
yakınıma gelen kuş
yoksa ben miydim kanat çırpmayan
Büsbütün yazdın sen
Bahar , kelebekler , çiçekler
Bir avuç mavilik
Biraz gökyüzü
Güneşin en kavurduğu an
Toprağın en saf hali
Özlem Nur İlhan
Ne yıkılan hayaller
Ne kaybolan ümitler
Ne de uğruna milyonlarca kez kırılmaya razı olan kalbimin kırık tarafı
Engel değil her defasında sevgini “ilk” miş gibi haykırmaya
Ki bilirsin ben
Seni en çok kalbimin kırık tarafıyla sevmiştim
Sevdamı da en çok
Kederin boğazıma attığı düğümleri kırmak için haykırmıştım
Eskiden olsa, senin için susar
Senin için feryat eder
Senin için yaşardım
Ama şimdilerde az biraz yaşlandım
Yoruldum, beklide paslandım
Ve sanırım çok defa da sensiz kaldım
Sanırım biraz akıllandım
Ve bir zaman geldi ağız dolusu haykırdım kendime:
Bir kadını olmalı adamın
Nazar değmesin dediği
Bir kadın
Kucağından su içmeli
Avuçlarından içmeli su
Hasretinle yanmalı
Ateş gibi bakmalı
Bir kadını olmalı adamın
Latin ateşinde raksı seven
Rakı içen, şarap içen
Türkü musiki bilen
Türkü sanatı seven
Bir sesi olmalı kadının
Kuş gibi
Yel gibi bazen
Sırtını dayadığın
Bir dağ gibi olmalı
Hayat kadını
Kadının hayatı
Söz vermez yemin tutmaz
Aşk ile tuttuğu eli bırakır bir anda
Tutkuyla öper isterse eğer
İstemezse hasım kesilir bir anda
Hayat kadını doğurur
Kadın olmaktan çıkarır hayatı
Hayat kadını sever
Tutkuyla öper erkek
Zamane kadını unutur
Unutmaz hayat kadını.
Ali Özdemir
Seyyah-ı Aşk
Çıplak ayaklı bir günah
Tenin ateş yalazı
Mecusi tapınağında bedenim
İnkar, isyan ve eylem
Küfre sokar her kadın
Cennet kovar iblisi
Kadın kandırır ademi
Unutulur verilen söz
Bir ilham bir merak
Yazgıdır imtihan
Elma, ateş ve kadın
Sustuklarına dayanamayan bir kişi, konuşacaklarına nasıl dayansın?
Tuğrul Özdemir
