♥Aşkın ve güzelliğin, sonsuz bir övgü kaynağı ve eşsiz bir övgü konusu olacak yeryüzünde, aşk basit bir görev kalacak yanında.♥
Gelin olduğun gün gördüm seni
Alevli bir pembelik yüzüne indiğinde
Mutlulukla sarılmıştın, öyleyken
Tümden aşka kesilmişti dünya önünde
Ve senin gözlerinde tutuşan ışık
(artık her ne idiyse)
Güzellik diye gördüğüydü
Sızlayan gözlerimin yeryüzünde
O pembelik, kızlık utancı belki
Geçip gider öyleyse
Ama hala harlı bir ateş, öyleyken
Aşığın menzili yok
Nere gider bilir değil
Mecnun’a heryer Leyla olmuş
Leyla kim bilir değil
Leyla canına kıyar
Mecnun bana aşık değil
Can gibi aşk da
Allah alır Allah verir
Leyla bunu bilir değil
Benim gözüm kör olmuş
Görür elbet görmez değil
Bazen bir göz diğerine
Neler söyler bilir misin?
Bir bakışın gölgesinde
Neler döner bilir misin?
Bir insan ki dalıp giden
Başın eğip hüzünlenen
Boğazında düğümlenen
Hıçkırığı bilir misin?
Kimi üzgün, kimi kırgın
Kimi hırçın, kimi dalgın
Her an duran asık yüzün
Hikmetini bilir misin?
Sabri Hekimhan
Ben neydim, kimdim?
Alkolik bir enteldim belki
Yada uçurumda dolaşan bir kedi
Hayat ne yaptı bize?
Tecavüze uğramış gibiyim
İçimde çığlık çığlık hayaller
Öyle yoruldum ki…
Yapmacık insanların konuşmalarını dinlemekten,
Tavsiyelerden,
Burjuva muhabbetlerinden
Bıktım sophokles
Duyularımı tatmayı unuttum
Bazen
Kim olduğumu unutuyorum
Her an başka bir kimliğe bürenebiliyorum
Ne kadar da berbat bir özellik
Mesela;
oysa çok yakışmıştı kırmızı sana
hatırlarsın ilk buluşmamızda
her şey o kadar saf, temiz, masumdu ki
tıpkı aralık ayının onunda
üşüyen yanakların gibi
kırmızı.
Ümit Arslan
Ahınızı alan bir insana beddua etmek istiyorsanız zengin ol, ünlü ol, makam sahibi ol veya daha ağırı ilim sahibi ol diye dua edin. Yokluğun hesabını ahirette mizanda vermek kolaydır, zor olan varlığın hesabıdır. Sahip olduğumuz her nimetin bir bedeli, bir hesabı var. Kişi varlığınada yokluğunada fazla sevinmemelidir. Varlığı her insan kaldıramaz, yokluğu ise her insan çekemez. Her zaman Vardan yok, Yoktan var edenden korkmalıyız, Cemalinden korkmalıyız, Celalinden korkmalıyız, korkmalıyız ki her zaman kazanalım.
Tuğrul Özdemir
Özgür hayallerimin ortasında tutsak kalan bir sessin sen
Bağırsan da duymuyor kimse seni, ben dışında
Kal yanımda, bir ömür konuş benimle, dinlerim
Ama bir dakika sus, ne desem inanmazsın sen şimdi
Gözlerinle konuşmak istiyorum çağır gelsinler
İki dakika çok değil, seni benden dinlesinler
Ne büyük bir lütuf bana varlığın, Tanrının sunduğu
Beyaz sayfalarımda kafiye olup geziyorsun
Sana şair olmak ne haddime benim
Adını ansam, dilimden şiir diye dökülüyorsun
Soldu tüm kainattaki çiçekler sen yoksun
Nasıl bir daha yeserecekler sel gibi gelirdin de yok su
Ateşler sardı içimi dışım kışın aşkı
Bir merhem ver ki içimden kışa alevler taştı
Sen diye yandım bir balığım çölde
Tüm denizleri geçtim de boğuldum bi gölde
Gölgen düşer üzerime o üşür diye üzüldüm hep
Geceler manidar ve cömert amaç pussuz görmek
Şu saatte gemileriniz yürütülüyor açıktan
Hangi uykuya daldınız da nefsinize açık kalp
Kaçında bu vuslat açın daha yeni sayfalar
Bir tan gün batımında aşık kayboldu kaçıpta
Şair anlattıkça her satır kaleme bir mayın
Denemedim hiç aynaya bakıp soru sormayı
Kaldırdım nöbete ruhumu gecenin camlarını zorlayıp