Gölgelemedim aşkın bağını, sevgi bahçesini, güneşi örtmedim senin için, ışığı kesmedim aşk için, aşk için verilenler geri istenmez ki, dilenmedim aşkın için, dilenmedim senin için, dilenmeden sevdim seni.
Gözlerinin içine girdim başka alemler gözledim
Ben bunlarla övünmedim beklemedim illa
Beklemedim illa beklemedim sevdim
Gölgelemedim bağını bahçesini Okumaya devam et →
İstanbul dünyanın en güzel şehirlerinden biri, belki de dünyanın en güzel şehri. Tarih boyunca bir çok devlet İstanbul’u fethetmek istemiş, bir çok hükümdar ise İstanbul’a sahip olmak istemiştir. İstanbul’un son fatihi ise Fatih Sultan Mehmet olmuştur. Biz müslüman Türkler İstanbul’a sahip olduğumuz için çok şanslıyız. İstanbul’un kıymetini bilmesek de o bize ait. Umarım hep böyle olur.
İstanbul’a sahip olan bütün dünyaya hükmeder. Eğer dünya tek bir ülke olsaydı, başkenti İstanbul olurdu.
Napoleon Bonaparte
Korku kar eylemez bir kez sevda yoluna düşene, insansan aşıksan bir aşkın içinde elbette yaşayacaksın, dört yanını hayvan sarsa ne çıkar sanki sana, topraktan geldin toprağa gideceksin, toprağa sıkı sarıl bu kışla sen baş edeceksin.
Bekle kar altında kalan buğday tanesi
Yine onun sularıyla yeşereceksin
Gözyaşların çare değil ağlama büyü
Başını dik tutabilirsen boy vereceksin
Her yanımda allı morlu Okumaya devam et →
İnsan insana nasihat eder, gün gelir nasihat ettiğin insanda sana nasihat eder. İnsanlara yol verirsin yolda yürümesini öğrenmeden sana yol vermeyi düşünürler. Yol vermeden önce yolda yürümesini öğrenmeliyiz.
Bana yol vermeyi düşünmeden önce sana verdiğim yolda yürümeyi öğren. Küçük İskender
Yok ben istemem derdi aşkı bir zamanlar deli gönlüm, şimdi aşk için çölde gezmeye bile razı deli gönlüm, yanlış yolda gitmişim yıllardır aşk nedir bilmezmişim, seni buldum sonunda, koparılan çiçeğim, lütfen geri dön.
iyi ki varsın
iyi ki sevmişim seni
hem aldığın hem çaldığın
helal helal sana
yok istemem diyen gönlüm
çöle bile razı şimdi
yanlış yola giden bendim
lütfen dön gel
ben yazdım kadere hüznü perişanı Okumaya devam et →
Nasıl bir ruhtu bizimki, baştan aşağı yürekten ibaret, nasıl bir istekti ve baş edilemez bir tutku, yaşadık ama yanılmışız, değiştirdik seninle biz yadsımadan yaşamayı.
Bir güvercin gibi ak
O gizli kıyıda
Susadık öğle üzeri
Ama tuzluydu sular
Sarı kumların üstüne
Adını yazdık onun Okumaya devam et →
Kitap okumak ruhu besler, kitap okuyan insanın hayal gücü genişler, okuduğu kitaplar sayesinde insan kendini geliştirir. İnsanın okuduğu iyi ve güzel kitaplar her zaman insana bir şeyler öğretir. Gitmediğimiz ve görmediğimiz, tanımadığımız yerleri ve insanları kitap okuyarak tanıyabiliriz ve öğrenebiliriz.
İyi kitaplar okumak, geçmiş yüzyılların en iyi insanlarıyla sohbet etmek gibidir.
Rene Descartes
Sabret gönül sabret bu ayrılığa, sakın isyan etme haline, bir gün elbet bir gün bitecek bu çile, sakın isyan etme haline, bir ben var ki benim içimde, benden öte benden ziyade sana, bir sen var ki senin içinde, senden öte senden ziyade bana.
Bu akşam yine garip bir hüzün çöktü üstüme
Hücrem soğuk bir tek sen varsın düşlerimde
Demir kapı yine kapandı ağır ağır üzerime
Kelepçeler yine vuruldu kilit kilit yüreğime Okumaya devam et →
Aşk aldığın kadar vermektir. Vermesini bilmeyen insan aşık olamaz. İnsan ben seninim, sana aitim demedikten sonra, benimsin, bana aitsin diyemez. Aşk vermeyen aşk alamaz.
Benimsin demeden önce, seninim demeyi bilmeli insan.
Cemal Süreya
Gül senin tenin gülüm, ben de güller içinde kafesteyim, aşk kalbimde özgürlük haram bana, benim vatanım senin yanın yarim, bende sana köle olmuşum.
Defalarca denedim olmuyor aşkım
Ne yaptıysam ben seni unutamadım
Bir söz var ya diyorsun gel ayrılalım
Ben senden vazgeçemem isteme yok hakkın
Söyle aşkım senden uzak Okumaya devam et →
Alim susmaz, alim gerektiği zaman konuşur ve boş konuşmaz. Bilgisini insanlardan saklayan bir bilginin insanlığa hiçbir faydası yoktur. Bilgin bilgisi ile topluma ışık saçmalıdır.
Susan bir bilgin tek bir kelime konuşamayan aptallardan farksızdır. Moliere
Acının sularında ateşler yaktım senin için, vuruldu senin için kurduğum şehirler, ne ses var ne soluk, kendi içine çekildi bütün sokaklar, gölgelerim evsiz kaldı.
Nerde kendini bilmez çocuklar
Bir sabah öylece çekip gittiler
Çınladı alkışlar kör sokaklarda
Yankısı kime kaldı
Deniz koydum adını Okumaya devam et →
Son Peygamber Hz. Muhammed (s.a.s) son ümmetin sahibi, halka yol gösteren son kılavuz peygamber, on dört bin alim hizmet eyleyecek sana, sen altmış üç yaşında olsanda toprak, ismin kıyamete kadar dudaklardan düşmeyecek.
Evladım deyip Hakk Mustafa eyledi kelam
Ondan sonra bütün ruhlar eyledi selam
Rahmet denizi dolup taş, diye yetişti haber
O sebepten altmış üçte girdim yere.
Rahim içinde belirdim, ses geldi
Zikir söyle! dedi, organlarım titreyiverdi
Ruhum girdi, kemiklerim Allah dedi
O sebepten altmış üçte girdim yere Okumaya devam et →
Bilginin manasını bilen insan kendini bilen insandır, bilgiyi bilen insanın kalbinden cehalet hastalığı uzaklaşır. Bilgisiz insan ise hep hastalıklı yaşamaya mahkumdur. Kalp hastalığı tedavi edilemezse, hastalıklı insan yaşayarak çabuk ölür. O yüzden hastalıklı insan kendini tedavi ettirmelidir. Kendini bilen alime düşen görev ise bilgisizliğin ilacını bilgisize anlatmaktır. Okumaya devam et →
Çocuktum, ufacıktım, küçük oyunlar oynar mutlu olurdum, çoğu zaman top oynadım, hemen acıkırdım. Yolda yürüyordum bir gün yerde bir erik buldum, eriği elimden bir Ala Geyik kaptı, kovaladım geyiği kaçtı birden ormana, bindim bir ak doğana yola koyuldum ve başladı macera.
Çocuktum, ufacıktım
Top oynadım, acıktım
Buldum yerde bir erik
Kaptı bir Ala Geyik
Geyik kaçtı ormana
Bindim bir ak doğana
Doğan, yolu şaşırdı
Kaf Dağından aşırdı
Attı beni bir göle Okumaya devam et →
Gölgelemedim aşkın bağını, sevgi bahçesini, güneşi örtmedim senin için, ışığı kesmedim aşk için, aşk için verilenler geri istenmez ki, dilenmedim aşkın için, dilenmedim senin için, dilenmeden sevdim seni.
Gözlerinin içine girdim başka alemler gözledim
İstanbul dünyanın en güzel şehirlerinden biri, belki de dünyanın en güzel şehri. Tarih boyunca bir çok devlet İstanbul’u fethetmek istemiş, bir çok hükümdar ise İstanbul’a sahip olmak istemiştir. İstanbul’un son fatihi ise Fatih Sultan Mehmet olmuştur. Biz müslüman Türkler İstanbul’a sahip olduğumuz için çok şanslıyız. İstanbul’un kıymetini bilmesek de o bize ait. Umarım hep böyle olur.
İstanbul’a sahip olan bütün dünyaya hükmeder. Eğer dünya tek bir ülke olsaydı, başkenti İstanbul olurdu.
Napoleon Bonaparte
Korku kar eylemez bir kez sevda yoluna düşene, insansan aşıksan bir aşkın içinde elbette yaşayacaksın, dört yanını hayvan sarsa ne çıkar sanki sana, topraktan geldin toprağa gideceksin, toprağa sıkı sarıl bu kışla sen baş edeceksin.
Bekle kar altında kalan buğday tanesi
İnsan insana nasihat eder, gün gelir nasihat ettiğin insanda sana nasihat eder. İnsanlara yol verirsin yolda yürümesini öğrenmeden sana yol vermeyi düşünürler. Yol vermeden önce yolda yürümesini öğrenmeliyiz.
Bana yol vermeyi düşünmeden önce sana verdiğim yolda yürümeyi öğren.
Yok ben istemem derdi aşkı bir zamanlar deli gönlüm, şimdi aşk için çölde gezmeye bile razı deli gönlüm, yanlış yolda gitmişim yıllardır aşk nedir bilmezmişim, seni buldum sonunda, koparılan çiçeğim, lütfen geri dön.
iyi ki varsın
Nasıl bir ruhtu bizimki, baştan aşağı yürekten ibaret, nasıl bir istekti ve baş edilemez bir tutku, yaşadık ama yanılmışız, değiştirdik seninle biz yadsımadan yaşamayı.
Bir güvercin gibi ak
O gizli kıyıda
Susadık öğle üzeri
Ama tuzluydu sular
Sarı kumların üstüne
Adını yazdık onun Okumaya devam et
Kitap okumak ruhu besler, kitap okuyan insanın hayal gücü genişler, okuduğu kitaplar sayesinde insan kendini geliştirir. İnsanın okuduğu iyi ve güzel kitaplar her zaman insana bir şeyler öğretir. Gitmediğimiz ve görmediğimiz, tanımadığımız yerleri ve insanları kitap okuyarak tanıyabiliriz ve öğrenebiliriz.
İyi kitaplar okumak, geçmiş yüzyılların en iyi insanlarıyla sohbet etmek gibidir.
Rene Descartes
Sabret gönül sabret bu ayrılığa, sakın isyan etme haline, bir gün elbet bir gün bitecek bu çile, sakın isyan etme haline, bir ben var ki benim içimde, benden öte benden ziyade sana, bir sen var ki senin içinde, senden öte senden ziyade bana.
Bu akşam yine garip bir hüzün çöktü üstüme
Aşk aldığın kadar vermektir. Vermesini bilmeyen insan aşık olamaz. İnsan ben seninim, sana aitim demedikten sonra, benimsin, bana aitsin diyemez. Aşk vermeyen aşk alamaz.
Benimsin demeden önce, seninim demeyi bilmeli insan.
Cemal Süreya
Gül senin tenin gülüm, ben de güller içinde kafesteyim, aşk kalbimde özgürlük haram bana, benim vatanım senin yanın yarim, bende sana köle olmuşum.
Defalarca denedim olmuyor aşkım
Alim susmaz, alim gerektiği zaman konuşur ve boş konuşmaz. Bilgisini insanlardan saklayan bir bilginin insanlığa hiçbir faydası yoktur. Bilgin bilgisi ile topluma ışık saçmalıdır.
Susan bir bilgin tek bir kelime konuşamayan aptallardan farksızdır.
Acının sularında ateşler yaktım senin için, vuruldu senin için kurduğum şehirler, ne ses var ne soluk, kendi içine çekildi bütün sokaklar, gölgelerim evsiz kaldı.
Nerde kendini bilmez çocuklar
Son Peygamber Hz. Muhammed (s.a.s) son ümmetin sahibi, halka yol gösteren son kılavuz peygamber, on dört bin alim hizmet eyleyecek sana, sen altmış üç yaşında olsanda toprak, ismin kıyamete kadar dudaklardan düşmeyecek.
Evladım deyip Hakk Mustafa eyledi kelam
Ondan sonra bütün ruhlar eyledi selam
Rahmet denizi dolup taş, diye yetişti haber
O sebepten altmış üçte girdim yere.
Rahim içinde belirdim, ses geldi
Zikir söyle! dedi, organlarım titreyiverdi
Ruhum girdi, kemiklerim Allah dedi
O sebepten altmış üçte girdim yere Okumaya devam et
Bilginin manasını bilen insan kendini bilen insandır, bilgiyi bilen insanın kalbinden cehalet hastalığı uzaklaşır. Bilgisiz insan ise hep hastalıklı yaşamaya mahkumdur. Kalp hastalığı tedavi edilemezse, hastalıklı insan yaşayarak çabuk ölür. O yüzden hastalıklı insan kendini tedavi ettirmelidir. Kendini bilen alime düşen görev ise bilgisizliğin ilacını bilgisize anlatmaktır. Okumaya devam et
Çocuktum, ufacıktım, küçük oyunlar oynar mutlu olurdum, çoğu zaman top oynadım, hemen acıkırdım. Yolda yürüyordum bir gün yerde bir erik buldum, eriği elimden bir Ala Geyik kaptı, kovaladım geyiği kaçtı birden ormana, bindim bir ak doğana yola koyuldum ve başladı macera.
Çocuktum, ufacıktım