Hiç bir zaman düşünmedim sonumu, sonsuz bir hayat yaşayacakmış gibi yaşadım ve yaşlandım. Şimdi sona yaklaştım. Elbette biliyorum ki bugün ağlıyorsam yarın bir gün mutlaka güleceğim. Elbette önce çekip gideceğim buralardan, sonra sana geri döneceğim.
Güneş her akşam batıp her gün doğuyorsa 
Her canlı gibi insan da, karşılaştığı etkiye tepki veren bir varlıktır. Bazen öfkeleniriz, bazen bağırırız, zaman zaman içimize atarız, kızarız, küseriz ve suçun büyüklüğüne göre çok çeşitli tepkiler veririz. Çoğu zaman bu kızgınlıklarımızı nefret kademesine bile taşırız. Oysa suçu ve suçluyu bağışlayarak kalbimize giren kin tohumlarının bedenimizi zehirlemesinden kurtulabiliriz. Ya da tam tersi bir durumda yani suçlu olduğumuz zaman kırdığımız insandan özür dileyerek egolarımızı yenip kendimizi özgürleştirebiliriz.
Suçu bağışlayan asildir, ancak özür dileyen daha asildir.
Alphonse Daudet
Ne kadar günahkar olursan ol, kendini ne kadar suçlu hissedersen hisset, hiç bir zaman aklından çıkarma, seni yaradanın rahmeti sonsuzdur. Verdiğin her sözü bozsan bile her zaman O’na yönel ve af dile, O’nun kitabında umutsuzluk yoktur, ne zaman ve nasıl istersen O’na git.
Gene gel, gene
Garip kaldım şimdi senin yüzünden bu gurbet ellerde, ben gönlümü çalan vefasız yardan ayrıldım, gece gündüz ağladım Mecnun gibi ıssız çöllere düştüm, Ferhat gibi Şirin yardan ayrıldım.
Değmen benim gamlı yaslı gönlüme
İki kişinin bildiği sır değildir. Hayatta en zor şeylerden biri sır tutmaktır. Bir sır ancak tek başına tutulur. İkinci bir kişiye o sır ulaşırsa eğer o sırrın dağıtımı çabuklaşır.
Üç kişi, ancak aralarından ikisi ölürse bir sırrı muhafaza edebilir.
Benjamin Franklin
Yaralı bindi yaralı düşler gemisine yara bere içinde, bütün yaralarını ruhuna sardı. Masmavi bir denize bakıp, bomboş bir hayatın kenarında yaralı ruhuna bir aşk aradı. Bütün düşleri yaralıydı ve yaralı düşler gemisinde batıyordu.
hayatın kenarında boş duran
gözleri mavi karanlığa
yıllarca bir ses bir ışık uğruna
işledi sessizliği ruhuna
uykuları bölen deniz kabuslarını
yaralı tayfa misali sarıp ruhuna
Topraktan gelmek toprağa gitmek, ölmek bir şair gibi isyan dolu hayatı kimsesiz bırakmak. Ne ismin kalır geride ne bir evin olur. Mana veremezsin yaşananlara söversin yüzünü yalayan rüzgara. Ağıtlar tek kişiliktir. Çünkü şairler yalnız ölür.
İsimsiz evsiz öldü şair
Kimsesiz eskimiş bir sayfada
Manasız adressiz hayata
Yirmi yedi yaşına girdiğim zaman Pir’imi buldum, her ne gördüm ise ondan bir perde ile bu sırrı örttüm, pirimin eşiğine yaslanarak uyudum, ayak izlerini öptüm. Bu sebepten Hakk’ın merhametine sığınıp geldim.
Cenazemin arkasından taşlar atın
Söz kılıçtan keskin bir silahtır. O yüzden sözü kullanan sözüne dikkat etmelidir. Yanlış söz insanın hayatına mal olur. Dilini ağzında tutamayan hayatını da elinde tutamaz.
167 Sözüne dikkat et, başın gitmesin; dilini tut, dişin kırılmasın.
Yusuf Has Hacib
Kutadgu Bilig
Bize verilmiş bir hayat vardı, birde gözlerindeki bu benim sonsuz yalnızlığım, artık yalnız kalmak istemiyorum, bildiğin gibi değilim, kimseler bilemez seni, benim seni bildiğim kadar, gel bırakma ellerimi, gel yalnızlığa terketme beni.
Kimseler bilemez beni