Ne içindeyim zamanın
Ne de büsbütün dışında
Yekpare geniş bir anın
Parçalanmış akışında
Bir garip rüya rengiyle
Uyumuş gibi her şekil
Rüzgarda uçan tüy bile
Benim kadar hafif değil
Başım sukutu öğüten Devamını Oku
Eşyalar toplanmış seninle birlikte
Anılar saçılmış odaya her yere
Sevdiğim o koku yok artık bu evde
Sen
Kıyıda köşede gülüşün kaybolmuş
Ne olur terketme yalnızlık çok acı
Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte
Sen kadınım
Hatırla o günü karşıki sokakta
Seni öptüğümü ilk defa hayatta
Kollarımda benim ilkbahar sabahım
Bu ne güzel koku böyle, bu ne güzel koku
Gül bahçesinden yoksa gelen o mu?
Gece mi bu gelen, misk mi bu, amber mi bu?
Bu ne güzel koku böyle, bu ne güzel koku
O pazardan tezcecik yoksa o mu geliyor
Yoksa güzelimiz geri mi geliyor ne?
Bu nasıl yüz böyle, bu nasıl ışık?
Bu nasıl ay böyle, bu nasıl güneş?
Mağaradan mı çıktı, dağdan mı iniyor
O yalnızlığın adamı, o dost?
Aşk ki gerçek değilse, tutkusu olmaz
Ateşi köze döner, kokusu olmaz
Aşık olan gün, gece, ay ve yıl yanar
Güneş, ışık, rahat ve uykusu olmaz. Ömer Hayyam
Bir gececik uyuma, ne olur
Ayrılık kapısını çalma bir gececik
Bir gececik dostların gönlü olsun
Ne olur sabahı et bir gececik
Bir gececik gözlerimiz seninle aydın olsun
Kör olsun şeytan bir gececik
Dünyayı güzel kokular sarsın bütün
Karanlıklardan ışıklar aksın ovalara
Sofrandakiler dirilsin bir gececik
Bir gececik uyuma, ne olur
Ayrılık kapısını çalma bir gececik
Ne içindeyim zamanın
