
bu kentler bize sığmadı Asiya
ve bir çığlık gibi günlerin çarmıhında
arttıkça yalnız, sustukça silik
ay ışığı gölgeleri büyüttü,
son kuşlar da vuruldular dağlarda
yakamozları söndü sahillerin, ışıkları evlerin
çağın vebalı gövdesinde
bir hayalet gibi gölgemizde yalnızlık
kaldık
kırık bardaklar gibi,