filozof sanata, sosyolog edebiyata aşıktır...
Bu aşkın nüshası rüzgarlarda Aslı bende kalacak Bizi hasret saracak Bulutlar çıldıracak Ayrılık başımı döndürüyor Kavuşmayı özlettin İntiharlar kuşandım Bu aşkı sen kirlettin Geçtim borandan kardan Yitirdim bahçeleri Ellerimi tutmazsan gülüm
yaban ve asi dağlara dağılan taylar gibi ve yangın gençliğinin alazında ışıltılı bıçaklar gibi Adana’da yollara dizilmiş garlarda çığlık çığlığa peronlarda çocuklar gibiydi gözleri adı Nevin şarap içer, rüzgar giyerdi geceleyin
tenin tenimde ben sana haldaş olayım bir yaprak gibi dalına sarılayım uğruna yanılayım, uğruna yorulayım ahını ahıma kat sevdan olayım sesime bir ilmek at sesine tutunayım sen ateş ol ben yanayım sen yaz ol ben ayaz kalayım uzasın gölgeleri şu ışıkların sen tutukla ben hükümlü kalayım hükümlü kalayım. Yılmaz Odabaşı
Sensizlikle flört etmeyi sen değil, sensizlik bilir sesi ses, sessizliği sensizlik bilir Korkma, sana aşkı öğretmeyen kendinin ellerinden tut Çok ağrımış kendinin, siyah ve ayaz kendinin Hep avuttuğum düşler için bana bir gül ver Bak, Palandöken dağlarında karlar erimiş teknelerle kol kola bir bahar sulara inmiş dağlar için, sular için bana bir gül ver Bir …
Continue reading “Yılmaz Odabaşı Kendine Benim İçin Bir Gül Ver”
“eski güzel şeylerden değil, yeni kötü şeylerden başlamak gerekir.” -Walter Benjamin-göç geçer… geçer ayrılıklar baladı siyah bir orman olur gençliğimiz bize böyle pay kalır bize böyle pay kalır… ağla sömürgem… belki dönemem
ey hayat, sen şavkı sularda bir dolunaysın aslında yokum ben bu oyunda ömrüm beni yok saysın yaşam bir ıstaka gelir vurur ömrünün coşkusuna hani tutulur dilin konuşamazsın