Kategoriler
Meta
-
Son Yazılar
Ocak 2021 P S Ç P C C P 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 Arşivler
- Aralık 2020
- Eylül 2020
- Ağustos 2020
- Temmuz 2020
- Haziran 2020
- Mayıs 2020
- Mart 2020
- Ocak 2020
- Ekim 2019
- Eylül 2019
- Ağustos 2019
- Temmuz 2019
- Mart 2019
- Şubat 2019
- Ağustos 2018
- Temmuz 2018
- Mayıs 2018
- Nisan 2018
- Mart 2018
- Ocak 2018
- Aralık 2017
- Kasım 2017
- Ekim 2017
- Eylül 2017
- Ağustos 2017
- Temmuz 2017
- Haziran 2017
- Mayıs 2017
- Nisan 2017
- Mart 2017
- Şubat 2017
- Ocak 2017
- Aralık 2016
- Eylül 2016
- Haziran 2016
- Mayıs 2016
- Mart 2016
- Şubat 2016
- Kasım 2015
- Ekim 2015
- Eylül 2015
- Temmuz 2015
- Haziran 2015
- Mayıs 2015
- Nisan 2015
- Mart 2015
- Şubat 2015
- Ocak 2015
- Aralık 2014
- Kasım 2014
- Ekim 2014
- Eylül 2014
- Ağustos 2014
- Temmuz 2014
- Haziran 2014
- Mayıs 2014
- Nisan 2014
- Mart 2014
- Şubat 2014
- Ocak 2014
- Aralık 2013
- Kasım 2013
- Ekim 2013
- Eylül 2013
- Ağustos 2013
- Temmuz 2013
- Haziran 2013
- Mayıs 2013
- Nisan 2013
- Mart 2013
- Şubat 2013
- Ocak 2013
- Aralık 2012
- Kasım 2012
- Ekim 2012
- Eylül 2012
- Ağustos 2012
- Temmuz 2012
- Haziran 2012
- Mayıs 2012
- Nisan 2012
- Mart 2012
Mevlana Dünya Bir Av Evi
Ateşim çok tuhaf sabrım yok, kararım yok, sevgilinin yanında alevlenir, sevgilinin yanında değil, şeklim ayak direyemez, sebatım kalmadı artık, özüm elden tutamaz, görünmezdir yardım edemez.
Bu öyle tuhaf bir ateş ki bir an bile sabrı, kararı yok
Nasıl olabilir ki hem sevgilinin yanında alevlenmiş
Hem sevgilinin yanında değil
Şekil nasıl ayak direyebilir ki sebatı yok
Öz nasıl elden tutabilir, nasıl yardım eder ki görünmez
Dünya bir av yeri, yaratıkların hepsi de bir av
Fakat avlananların beyinden
Bir eserden başka hiçbirşey belirmiyor
Her yanda yükler var, denkler var
Her yanda biz beyiz, uluyuz diyenler var
Fakat asıl beyin konağında ne yük var, ne denk
Ey can, elini çek de yüzünün rengi görünsün
Çünkü şu görünenlerin hepsi de ancak köpük
Ancak şekil, ancak resim
Nerde toz koparsa orda bir ordu vardır
Çünkü izsiz, dumansız ateş olmaz
Sen eri tozdan anla, ne biçim erdir, tozundan anla
Toz içinde insanı aramaya bak, tozda iş yok
A bahtı kutlu, sen arar istersen
Rahmetine sayı olmayan arayacı da seni arar ister
Seni sel alıp götürürse anlarsın ki onun yolunda
Halkın ihtiyarı var gibi görünür amma gerçekte ihtiyar denen şey yoktur
Yokluk aleminde az söz söylemeye ahdettim amma
Dikensiz gülü kim görmüş? Kardeş, tanık ol, biz bu gülün dikeniyiz
Bu çeşit diken olmakla da övünülür, arlanılmaz bundan
Mevlana
Bu yazı Edebiyat, Şiir kategorisine gönderilmiş ve alev, ateş, av, bey, denkler, dikensiz gül, dumansız ateş, dünya bir av evi, ihtiyar, konak, köpük, kutlu, Mevlana, mevlana şiirleri, ordu, resim, Sabır, sebat, tanık, toz, tuhaf, ulu, yaratık, yokluk alemi, yükler ile etiketlenmiş. Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.