Ateşim çok tuhaf sabrım yok, kararım yok, sevgilinin yanında alevlenir, sevgilinin yanında değil, şeklim ayak direyemez, sebatım kalmadı artık, özüm elden tutamaz, görünmezdir yardım edemez.

 

Bu öyle tuhaf bir ateş ki bir an bile sabrı, kararı yok

Nasıl olabilir ki hem sevgilinin yanında alevlenmiş

Hem sevgilinin yanında değil

Şekil nasıl ayak direyebilir ki sebatı yok

Öz nasıl elden tutabilir, nasıl yardım eder ki görünmez

Dünya bir av yeri, yaratıkların hepsi de bir av

Fakat avlananların beyinden

Bir eserden başka hiçbirşey belirmiyor

Her yanda yükler var, denkler var

Her yanda biz beyiz, uluyuz diyenler var

Fakat asıl beyin konağında ne yük var, ne denk

Ey can, elini çek de yüzünün rengi görünsün

Çünkü şu görünenlerin hepsi de ancak köpük

Ancak şekil, ancak resim

Nerde toz koparsa orda bir ordu vardır

Çünkü izsiz, dumansız ateş olmaz

Sen eri tozdan anla, ne biçim erdir, tozundan anla

Toz içinde insanı aramaya bak, tozda iş yok

A bahtı kutlu, sen arar istersen

Rahmetine sayı olmayan arayacı da seni arar ister

Seni sel alıp götürürse anlarsın ki onun yolunda

Halkın ihtiyarı var gibi görünür amma gerçekte ihtiyar denen şey yoktur

Yokluk aleminde az söz söylemeye ahdettim amma

Dikensiz gülü kim görmüş? Kardeş, tanık ol, biz bu gülün dikeniyiz

Bu çeşit diken olmakla da övünülür, arlanılmaz bundan

 

Mevlana