Seni düşündükçe rengim solar, unuturum herşeyi, gözlerin okyanuslar kadar uzak, şimdi içimdeki acı ile avunurum. Sen gidince göklerin ışığı söndü. Artık ne yapsam efkarım geçmez. Ateş en doğal haliyle yakarken bedenimi, saymadım kaç defa Hz. İbrahim olduğumu.
şiir:
seni düşününce simsiyah olurumunuturum hangi kayada kaç kekliğin öttüğünü
Cebelitarık kadar uzakmış gözlerin
şimdi içimde ki buzla avunurumgöklerin ateşi söndü sen gidince
artık adını hangi taşa yazsam efkarım geçmez
ateş kendi yasasıyla yakarken bedenimi
saymadım kaç Kerem geçti sahradan
seni düşününce Kırşehir olurum
bozkırın üstünde eserken rüzgar türkü: ela gözlü benli dilber
koma beni el yerine
altın kemerin olayım
dola beni bel yerine
elim kolum tutmaz oldu
kavim kardaşım el oldu
mezarıma otlar doldu
gelde kokla gül yerine
hecine gönlüm hecine
garibe ölüm gecine
tak beni zülfün ucuna
sallanayım tel yerine Söz:Karacaoğlan Şiir:Nurettin Rençber Müzik:Nurettin Rençber
Harikaa bir bir eserr dinledikce insani baska bir mazilere goturuyor