Victor Hugo Gelin Böceği
İster bilge olsun, ister deli, insan hep hoyrattır gençlikte, deli doludur, fırtına gibi gezer ortalıkta.Aşk ister, aşkı ise sevişmekten ibaret zanneder.Onun için en değerli şey sevgilinin boynuna bırakılan bir öpücüktür.Genç bir delikanlı sevişmeyi, iyilik yapmaya tercih eder her zaman.İyilik Tanrı’dan, aptallık insandandır her dem.
Dedi ki sanki üstümde
Bir yaratık geziniyor
Baktım kar gibi boynunda
Küçük pembe bir böcek var
İster bilge ister deli
İnsan hoyrattır gençlikte
Boyunda böcek yerine
Dudakta öpüş görmeli
Cam gibi pembe sırtında
Küçük siyah benekler var
Bizleri seyretmek için
Daldan eğilmişti kuşlar
Körpe dudaklı güzelin
Eğildim boynuna doğru
Gelin böceğini aldım
Öpücük de kaçıp gitti
Gökte gördüm o böceği
Dedi ki ey salak oğlum
İyilik Tanrı’nın işi
Aptallık insanoğlunun
Victor Hugo
Bunu beğen:
Beğen Yükleniyor...
Bu yazı
Şiir kategorisine gönderilmiş ve
aptallık,
bilge,
böcek,
boyun,
cam,
dal,
Deli,
dudak,
gelin böceği,
gelin böceği şiiri,
gençlik,
güzel,
hoyrat,
insanoğlu,
iyilik,
kar,
körpe,
küçük,
kuş,
öpücük,
öpüş,
pembe,
salak,
sırt,
siyah benekler,
Tanrı,
üst,
Victor Hugo,
victor hugo gelin böceği,
victor hugo gelin böceği şiiri,
victor hugo şiirleri,
yaratık ile etiketlenmiş.
Kalıcı bağlantıyı yer imlerinize ekleyin.