Tayfalar sık sık yakalar, iş olsun diyeKoca deniz kuşlarını, albatrosları
Keskin çukurlar üstünden kayan gemiye
Eşlik eden o kaygı bilmez dostları
Ama bırakıldılar mı güvertelere
O gök kralları ne sünepe, ne sarsak
Seriverir koca kanatlarını yere
Yanlarında sürünen kürekler gibi, ak
O kanatlı yolcu ne miskin, ne sümsüktür
Ne çirkin, ne gülünçtür o güzel kuş şimdi
Topallar kimi, uçan sakata öykünür
Bir pipoyla gagasını dürtükler kimi
O bulutlar prensine benzer Ozan da
Fırtınayla senli benli, yaylara gülen
Yere sürülmüştür yuhalar arasında
Yürüyemez devce kanatları yüzünden
Charles Baudelaire