
Çıplaklığın üzerinden soyarken
Şubat ayı kış yelini kovarken
Cennet dense sana yakışır dağlar
Ağacımız yapraklarla donanır
Taşlarımız bir birliğe inanır
Hep çiçekler bağrınızda gönenir
Pınarınız çağlar, akışır dağlar
Rüzgar eser, dallarınız atışır
Kuşlarınız birbiriyle ötüşür
Ören yerler bu bayramdan pek üşür
Sünbül niçin yaslı bakışır dağlar
Karac’oğlan, size bakar sevinir
Sevinirken kalbi yanar, köyünür
Kımıldanır hep derdlerim, devinir
Yas ile sevincim yıkışır dağlar.
Karacaoğlan