Paul Verlaine Yorgunluk Şiiri

Usluluk, usluluk, usluluk, ah, ne güzeldir Bırak biraz dinlensin bu alevli arzular En doyumsuz anında bile sevdanın, ey yar Kadın bizi ablaca terkedebilmelidir Öpsün yorgun tenimi uykulu okşayışlar Sıcak soluğun, salınan bakışın bence bir Git, uzun bir öpücüğün tadında değildir İnatçı titreyişler, çılgın kucaklayışlar Ama sen haylaz çocuğum, diyorsun ki bana