Hani benim sevincim neredeBilyelerim, topacım
Kiraz ağacında yırtılan gömleğim
Çaldılar çocukluğumu habersiz
Penceresiz kaldım anne
Uçurtmam tel örgülere takıldı
Hani benim gençliğim nerede
Ne varsa buğusu genzi yakan
Ekmek gibi, aşk gibi
Ah, ne varsa güzellikten yana
Bölüştüm, büyümüştüm
İçime sığmıyordu insanlar
Bu ne yaman çelişki anne
Kurtlar sofrasına düştüm
Hani benim direncim nerede
Hani benim övüncüm nerede
Akvaryumum, kanaryam
Üstüne titrediğim kaktüs çiçeği
Aldılar kitaplarımı sorgusuz
Duvarlar konuşmuyor anne
Ve açık kalmıyor hiçbir kapı
Hani benim gençliğim nerede
Daha kapılmamışken rüzgara
Tatmamışken rakıyı
Şiire yeni yeni başlamışken
Koştum, dağlara koştum
Daha öpmemişken hiçbir kızı
Yağmurları biriktir anne
Çağ yangınında tutuştum
Hani benim bilincim nerede.Yusuf Hayaloğlu