Paul Verlaine Yorgunluk Şiiri
Usluluk, usluluk, usluluk, ah, ne güzeldirBırak biraz dinlensin bu alevli arzular
En doyumsuz anında bile sevdanın, ey yar
Kadın bizi ablaca terkedebilmelidir Öpsün yorgun tenimi uykulu okşayışlar
Sıcak soluğun, salınan bakışın bence bir
Git, uzun bir öpücüğün tadında değildir
İnatçı titreyişler, çılgın kucaklayışlar Ama sen haylaz çocuğum, diyorsun ki banaYüreğinde tutkunun boruları çalmada
Aldırma sen borular bildiği gibi çalsın Alnını alnıma koy, ellerini elime
Yarın bozsan bile gel and içelim seninle
Ve ağlayalım sabaha dek, ey küçük çapkın Paul Verlaine