Seninle bir yağmur başlıyor iplik iplikBir güzellik doğuyor yüreğime şiirden
Martılar konuyor omuzlarıma
Gözlerin İstanbul oluyor birden
Akşamlardan, gecelerden, senden uzağım
Şiirlerim rüzgardır uzak dağlardan esen
Durgun sular gibi azalacağım
Bir gün, birdenbire çıkıp gelmesen
Şarkılarla geleceksin, duygulu, ince
Yalnız gözlerime bak diyeceksin
Ellerim usulca ellerine değince
Kaybolup gideceksin
Bir elim seni çizecek bütün pencerelere
Bir elim seni silecek
Kalbim, Ebemkuşağı; günde bin kere
Senin için yeni baştan can kesilecek
Ne güzel seni bulmak bütün yüzlerde
Sonra seni kaybetmek hemen her yerde
Ne güzel bineceğim vapurları kaçırmak
Yapayalnız kalmak iskelelerde
Seninle bir yağmur başlıyor iplik iplik
Bir güzellik doğuyor yüreğime şiirden
Martılar konuyor omuzlarıma
Gözlerin İstanbul oluyor birden.
Yavuz Bülent Bakiler
“…Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
Kimse görmüyordu bizi
Mühürlenmişti ağzımız bir sessizlik içinde
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü
Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi
Şimdi, seni düşünüyorum Cebeci yollarında
Rüzgarlar esiyor, serin
Paramparça düşmüş gönül ufkuma
İki yıldız gibi gözlerin…”
Bu şiirini kendisinden canlı dinlemiştim Ankara’da. Hem güzel yazıyor hem de güzel seslendiriyor.