Olmasın o ta içtenGülen gözlerde yaş
Bir gün gelip ayrılsak da
Seninle arkadaş
Bir kıvılcım düşer önce
Büyür yavaş yavaş
Bir bakarsın volkan olmuş
Yanmışsın arkadaş
Dolduramaz boşluğunu
Ne ana ne kardaş
Bu en güzel bu en sıcak
Duygudur arkadaş
Ortak olmak her sevince
Her derde kedere
Ve yürümek ömür boyu
Beraberce el ele
Olmayacak o ta içten
Gülen gözlerde yaş
Bir gun gelir ayrılsak da
Seninle arkadaş.
Yılmaz Güney
“…Sevgilim,
yetmiyor ‘sevgili’ sözü tek başına.
Karşılamıyor içimi dolduran duyguyu.
Oysa ben ‘sevgili’ derken
neler düşünüyorum bilsen.
Sonsuz bir güneş,
bir yudum rakı,
çiçeğe durmuş ince bir bahar dalı,
oğlumun sıcak yanağı,
anamın acılı gözleri,
babamın tütün kokan eli,
evimizdeki kuş,
yarının güzel günleri,
anlatılması güç binlerce duygu
ve SEN…
işte sen
beni hayata bağlayan en güzel köprüsün;
köprülerin en güzelisin.
Sevgilim… Güzelim…
İnsanı yaşatan,
içimizdeki hayat böceğidir.
O ölürse,
Hayatımızın da tadı biter.
O sakın ölmesin,
yaşat onu.
3.8.1972 – Selimiye…”