Beni tanıyan çok azdır içinizde, yaşanmadan bilinmeyen sırrım benim, kimliğimi tarif etmek zordur benim. Kamil iken cahil ederim alimi, vahşi iken yahşi ederim zalimi, yavuz iken zebun ederim Selim’i, her oyunu bozarım akıl almaz hünerlerim var benim.
Var mı beni içinizde tanıyan
Yunusun sözü alimden gelir, ey insan sen sakın olma zalimden, her daim korkun ölümden, çünkü cümle doğan hep ölmüşdür.
Miskin Adem oğlanı, nefse zebun olmuşdur
Hayvan canavar gibi, otlamağa kalmıştır
Hergiz ölümün sanmaz, ölesi günin anmaz
Bu dünyadan usanmaz, gaflet önin almışdur
Oğlanlar öğüt almaz, yiğitler tevbe kılmaz
Kocalar taat kılmaz, sarp rüzgar olmuştur
Beğler azdı yolundan, bilmez yoksul halinden
Çıktı rahmet gölünden, nefs gölüne dalmışdur
Yunus sözi alimden, zinhar olma zalimden
Korkadurın ölümden, cümle doğan ölmüşdür
Yunus Emre