filozof sanata, sosyolog edebiyata aşıktır...
Söylememek harcısı söylemeğin hasıdır Söylemeğin harcısı gönüllerin pasıdır Gönüllerin pasını gel sileyim der isen Şol sözü söylegil kim sözün hülasasıdır Kul’il hak-dedi Çalap sözü doğru diyene Bu gün yalan söyleyen erte utanasıdır Cümle yaratılmışa bir göz ile bakmayan Şer’in evliyasıysa hakıykatte asidir Şeriat haberini şerh ile aydam işit Şeriat bir gemidir hakıykat deryasıdır
Vaktinize hazır olun Ecel varır gelir Birgün Emanettir kuşa canın Sahib vardır alır birgün Nice bin kerre kaçarsın Yedi deryalar geçersin Pervaz vuruban kaçarsın Ecel seni bulur birgün İş bu meclise gelmeyen Anıp nasihat almayan
Yarab bu ne derttir derman bulunmaz Yar bu ne yaradır merhem bulunmaz Benim garip gönlüm aşktan usanmaz Varıp yare gider hiç geri dönmez Aşık olan gönül aşktan usanmaz Ahiret korkusun bir pula saymaz Aşk pazarıdır bu canlar satılır Satarsın bu canı hiç kimse almaz Döne döne bin bir öğüt verirler
Veysel Karani’nin 555-560 tarihleri arasında Yemen’de bulunan Karen’de doğduğu tahmin edilmektedir. İslam dininde anne sevgisinin büyüklüğüyle anlamlandırılmış biridir. Veysel Karani babasını 4 yaşındayken kaybetmiştir. Deve çobanlığı yapmıştır. Hz. Peygamber döneminde yaşamasına rağmen annesine verdiği sözden dolayı, Peygamber Efendimiz’i göremediği için sahabeden sayılmaz. Peygamber Efendimiz, kendisine armağan olarak kendi hırkasını göndermiştir. Sıffin Savaşı sırasında, Hz. Ali’nin safında savaştı. …
Yar yüreğim yar, gör ki neler var Bu halk içinde bize gülen var Ko gülen gülsün, Hak bizim olsun Gafil ne bilsin, Hakk’ı seven var Bu yol uzaktır menzili çoktur Geçidi yoktur derin sular var Girdik bu yola aşk ile bile Gurbetlik ile, bizi salan var Her kim merdane gelsin meydane
Çok mal haramsız, çok söz yalansız olmaz. Yunus Emre
Ağla gözüm ağla, gülmezem ayruk Gönül dosta gider, gelmezem ayruk Ne gam bunda bana, bin gez ölürsem Anda ölüm olmaz, ölmezem ayruk Yansın canım, yansın aşkın oduna sAksın kanlı yaşım aksın, silmezem ayruk Göyündüm aşk ile, ta kül olunca Boyandım rengine, solmazam ayruk Beni irşat eden mürşid-i kamil Yeter, bir el almazam ayruk Varlığım yokluğa …
Be hey kardaş Hakk’ı bulam mı dersin, Hakk’a yarar amel işlemeyince. Tarikat sırrına erem mi dersin, Kamil mürşid sana söylemeyince. Özenirsen gardaş, tevhide özen, Tevhiddir nefsinin kal’asın bozan. Hiç kendi kendine kaynar mı kazan? Çevre yanın ateş eylemeyince. Değme kişi gönül evin düzemez, Hakk’ın taktirini kimse bozamaz. Tarikat ummandır dalıp yüzemez, Aşkın deryasını boylamayınca. Aşkım …
Hakikatin manasın şerh ile bilmediler, Erenler bu dirliği riya dirilmediler. Hakikat bir denizdir, şeriattır gemisi, Çoklar gemiden çıkıp denize dalmadılar. Bunlar geldi tapıya şeriat tuttu durur, İçeri girenleri ne varın bilmediler. Şeriat oğlanları bahis dava kılarlar, Hakikat erenleri davaya kalmadılar. Dört kitabı şerh eden asidir hakikatte, Zira tefsir okuyup, manasın bilmediler.
Girdim aşkın denizine bahrılayın yüzer oldum Geştediben denizleri Hızır’layın gezer oldum Cemalini gördüm düşte çok aradım yazda kışta Bulamadım dağda taşta denizleri süzer oldum Sordum deniz malikine ırak değil salığına Girdim gönül sınığına gönülleri düzer oldum Viran gönlüm eyledim şar bunculayın şar nerde var Haznesinden aldım gevher dükkan yüzün bozar oldum Ben ol dükkan-dar kuluyum …
Bir kez gönül yıktın ise Bu kıldığın namaz değil Yetmiş iki millet dahi Elin yüzün yumaz değil Bir gönülü yaptın ise Er eteğin tuttun ise Bir kez hayır ettin ise Binde bir ise az değil Yol odur ki doğru vara Göz odur ki Hak’kı göre Er odur alçakta dura Yüceden bakan göz değil
Aşk bezirganı Sermaye canı Bahadır gördüm Cana kıyanı Zehi bahadır Can terkin urur Kılıç mı keser Himmet giyeni Kamusun bir gör Kemterin er gör Alu görmegil Palas giyeni
Ben dervişim diyene, bir ün edesim gelir Seğirdüben sesine, varıp yetesim gelir Sırat kıldan incedir, kılıçtan keskincedir Varıp anın üstüne, evler yapasım gelir Altında gayya vardır, içi nar ile pürdür Varuben ol gölgede, biraz yatasım gelir Oda gölgedir deyu, ta’n eylemen hocalar Hatırınız hoş olsun, biraz yanasım gelir Ben günahımca yanam Rahmet suyunda yunam İki …
Gözüm seni görmek için elim sana ermek için Bu gün canım yolda kodum yarın seni bulmak için Bu gün canım yolda koyam yarın ivazın veresin Arz eyleme uçmağını hiç arzum yok uçmak için Benim uçmak neme gerek hergiz gönlüm ona bakmaz İş bu benim zarılığım değildürür bir bağ için Uçmak uçmağım dediğin mü’minleri yeltediğin Vardır …
Miskin Adem oğlanı, nefse zebun olmuşdur Hayvan canavar gibi, otlamağa kalmıştır Hergiz ölümün sanmaz, ölesi günin anmaz Bu dünyadan usanmaz, gaflet önin almışdur Oğlanlar öğüt almaz, yiğitler tevbe kılmaz Kocalar taat kılmaz, sarp rüzgar olmuştur Beğler azdı yolundan, bilmez yoksul halinden Çıktı rahmet gölünden, nefs gölüne dalmışdur Yunus sözi alimden, zinhar olma zalimden Korkadurın ölümden, …