yokluk

Ali Özdemir Ali’nin Yükü İsimli Şiiri

Tuğrul Özdemir
vavİnsan insana yük
Can bedene yük
İki olan bire yük
Çare mi olsan tek
Çaresizlik çareye yük
Yalnızlık yalnıza yük
Karanlık aydınlığa yük
Çare mi olsan tek
Yıldızlar semaya yük
Akıl bedene yük
Ali Veli’ye yük
Olmasaydı olmayan Hiç
Yokluk varlığa yük.
Ali Özdemir
Çile-i Aşk

Ali Özdemir Sur’un Ruhu İsimli Şiiri

Tuğrul Özdemir
Ruhuma aşkından üfledin
Çamurdum can oldum
Canlar alan, canlar veren
Sura ruhundan üfledin
Kıyameti kopardın
Aşkın ateşi yaktı canları
Varlık sahasında yokluk ruhları
Seyyah olmuş gezerim çile-i aşkta.
Ali Özdemir
Çile-i Aşk
26.10.2012

Hasan Hüseyin Korkmazgil Acıyı Bal Eyledik

Tuğrul Özdemir
-pir sultan ölür dirilir-
bak şu bebelerin güzelliğine
kaşı destan
gözü destan
elleri kan içinde
kör olasın demiyorum
kör olma da
gör beni
damda birlikte yatmışız
öküzü hoşça tutmuşuz

Daha Fazlasını Oku →

Mehtap Karakaya Hem İçindeyim Hem Yokluğunda

Tuğrul Özdemir

Bir meçhule götürür yollar
Bir ah bin bir günah
İçimin yangını sönmüyor nicedir
Anlam bulmuyor kelimeler
Yerine oturmuyor düşünceler
Eksiğim büyük
Yokluğun derin; boşluğun her yer
Mahpusluğum sanadır
Sensizliktir cezam
Hem içindeyim, hem yokluğunda.
Mehtap Karakaya
Gümüşservi

Uğur Işılak Yokluğumun Resmi

Tuğrul Özdemir

Attığım her adım benden uzakta
Bastığım her yerde yokmuşum meğer
Çırpınırken ben denilen tuzakta
Ben bana saplanan okmuşum meğer
Aklım kumsal iken, ben toz paresi
Çıktıkça yükseğe alçalır oldum
Düşündüm derdimin nedir çaresi Daha Fazlasını Oku →

Ali Özdemir Sözün Kalemi

Tuğrul Özdemir
vavKırdım sözün kalemini bugün, susun artık kelimeler, sessiz halimle boğulun sözcükler, bu işkence bitsin artık, sessizlik en büyük erdemmiş geç öğrendim, ayrılık yokluğun ne kadar güzel.
 
Kırdım sözün kalemini
Susun kelimeler artık
Sessizliğimde boğulun sözcükler
Bitsin bu işkence artık
Sükut altınmış geç öğretti hayat
Yokluğun da güzelmiş ey ayrılık
 
Ali ÖZDEMİR
Çile-i Aşk

Ali Özdemir Göl Mavisi Gözlerin

Tuğrul Özdemir
vavVan Göl’ünün kenarında göl mavisi gözlerini seyrediyorum. Renk renk maviye doyuyor benliğim, hataya yer yok anılarımdaki yerimde, meğerse sen neymişsin.
 
Van’ın herhangi bir yerinden seyrediyorum
Göl mavisi gözlerini,
Çeşit çeşit renk renk maviye doyuyor benliğim
Hataya yer bırakmıyor anılarım yokluğunda
Meğer sen neymişin, ben neymişim…
 
Ali ÖZDEMİR
Çile-i Aşk

Mevlana Demedim mi

Tuğrul Özdemir

Oraya gitme demedim mi sana, senin içini yalnız ben bilirim, seni yalnız ben tanırım demedim mi. Kızıp gitsen, benden çok uzaklara, dönüp geleceğin yer benim demedim mi sana.
 
Oraya gitme demedim mi sana
Seni yalnız ben tanırım demedim mi
Demedim mi bu yokluk yurdunda hayat çeşmesi ben’im
Bir gün kızsan bana, alsan başını, yüz bin yıllık yere gitsen
Dönüp kavuşacağın yer ben’im demedim mi
Demedim mi şu görünene razı olma
Demedim mi sana yaraşır otağı kuran ben’im asıl
Onu süsleyen, bezeyen ben’im demedim mi
Ben bir denizim demedim mi sana Daha Fazlasını Oku →