Boşluktaki boş bakan gözlere bomboş konuşmaktan uyandı en sersem haliyle, sabahın ayazıa, soğuk ve ıslak yeni bir nefes verdi. Her şey daha renkliydi gözüne bambaşka görünüyordu dünya, uyanmıştı artık kainat, yere düşerken ölü canlar.
♥Düştü
Dolanırken kitaplar arasında
Hem de en güzel bilgilerin kucağına
Düşüydü
Belki de
Düşünce anladı, geçen yitik zamanı Okumaya devam et “Mustafa Suat Geleri Düştü”