Ey deli gönül sevdiğin yolcu, sen o yoldaki bir hancısın, o bir yalancı, o derin bir sancı, bu sancı bitmez dedim, bak kaldı yüreğinde gönül. Sen ne istediysen ben yaptım, sensiz bu yolda yürünmez dedim, en sonunda bende aşık oldum, şimdi bana yardım et gönül.
Bunca yıl herkesten kaçtın
Ağlarsan kıyamam sana demiştin, sana yalan söyleyemem demiştin, söyle demiştim, söylemek çok zor dedin, başkası var gönlümde dedin, deyip de çektin gittin. Yalancısın sen, yalancı, ne olur gitme kal, unuttun mu güzelim kızımız olacaktı. Kızımsız yollardayım.
Ağlarsan kıyamam kıyamam ki küçüğüm
Gözlerine bakıp da sana yalan diyemem
Bu bir serzeniştir yare doğru süzülen.Vefasız neler çektim senin yüzünden.Feryatlarım figanlarım kaplar oldu heryanı.Dilerim sende yanarsın, dilerim sende çekersin.Benim gibi dile düşesin.Benden başkasını seveme inşallah.Başka gönle gireme inşallah.Yüreğimdeki ateş düşsün yüreğine.Kor olasın kömür gibi yanasın.Kıymetin bilinmesin.Düşman olasın her girdiğin gönüle.
bilmem ki gönlünde kimin yeri var
benmiydim sevdiğin yoksa
senmisin yalancı yar
Şu yalan dünyaya gelip gidenlerin toprak olmuş bütün dilleri ne konuşabilirler, ne bir haber verebilirler. Herkesin mezarının üzerinde sararmış otlar, ne ah edebilirler, ne söylenebilirler.
Yalancı dünyaya konup göçenler