♥ Bugün Eylül’ün hüzünü, sararan hayatlar arasından sıyrılıp geldi şimdi hazan mevsimi. Sen bana hüzün getirdin, hoş geldin gözyaşı, ben sana mutluluk getirdim hoş geldin gökyüzü, nerde kaldın sonbaharda gelecek sevgili. ♥
Günler kısaldı.. Kanlıca’nın ihtiyarları
Bir bir hatırlamakta geçen sonbaharları.
Yalnız bu semti sevmek için ömrümüz kısa.
Yazlar yavaşça bitmese, günler kısalmasa. Okumaya devam et
♥Herkes gitti bu yerden, sadece ben kaldım. Kendi kendimi avutuyorum. Bir hayalet gibi geziniyorum. Ses yok, seda yok, yalnızca gölgem gezinir. Yalnızca karanlık.♥
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar ağarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin ağaran dağları nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Hulya gibi yalnız gezinenler köye indi
Ben kaldım, uzaklarda günün sesleri dindi,
Gönlümle, hayalet gibi, ben kaldım o yerde.
Yahya Kemal Beyatlı
İstanbul yedi tepeli şehir, ne güzeldin eskiden sen, şarap yıllandıkça güzelleşir, seni eskittikçe kirlettiler İstanbul. Seni fetheden senin bu halini görse tekrar fethetmek isterdi kesinlikle. Senin bir taşına Acem mülkü feda olsun, bizler senin kıymetini bilemedik, umarım torunlarımız anlar kıymetini. Taşı, toprağı altın olan Aziz İstanbul.
Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul
Siyaset ile uğraşmak zor zanaattır. Her kişi siyasetçi olamaz. Siyaset ile uğraşan insanlar her zaman her yerde doğruyu söylemeyebilir. Siyasetçi doğruyu söylese bile biraz geç söyler.
Siyasette, doğru her zaman biraz geç söylenir.
Yahya Kemal Beyatlı
Zil, şal ve gül, Endülüs gecelerinin kırmızı üçlemesi. İspanya neşesi dolmuş kırmızı gecelere, bu ne işve, bu ne cilve, göğsünde gülü, elinde altın kadehi, zil, şal ve gül, kırmızı gecede şeytan günaha davet eder. Böyle bir raks görülmemiştir.
Zil, şal ve gül. Bu bahçede raksın bütün hızı
Kendi gökkubbemiz altında özgürce yaşamak ne güzel.Bu güzel vatan toprağında mutlu bir şekilde yaşıyorsak, çocuklarımız özgür doğuyorsa, camilerimizden beş vakit ezan okunuyorsa bunların hepsini on asır önce bu topraklara gelen ve bu günlerimizi görmeyi sağlayan atalarımıza borçluyuz.Onlardan geriye kalan her esere baktığımızda geriye bıraktıkları yüksek medeniyeti görebiliriz.Hanlar, hamamlar, medreseler, camiler, köprüler…Yaşlı bir çınar gibi dimdik ayakta kalan bu büyük eserler geçmişimiz hakkında bizlere en güzel bilgileri verirler.Böyle kudretli bir yapının içinde bayramı ifa etmek insanın vatanın birliği ve bütünlüğü hakkındaki görüşlerini kuvvetlendirerek, yüksek medeniyetinin farkına varmasını tekrar sağlar.
Artarak gönlümün aydınlığı her saniyede
Bir mehabetli sabah oldu Süleymaniye’de Okumaya devam et
Şimdi ölüm zamanıdır.Meçhule giden bir yolcu gibi yol alma vaktidir.Bir gemi gibi gitmek sessiz usulca ve yolcusuz.Kimse yolcu etmez seni.Geride bıraktıkların hüzünlü, gözleri nemli günlerce sana bakarlar.Ama sen dönmeyeceksin gittiğin yerden.Sen ne ilksin nede sonsun çünkü.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan