Ey varlık elbisesine bürünen sen! Kendini yok bil. Bilki sen yokluk aleminden geldin. Sen yokken O vardı alemde. Söz o ki boşa gitmez bu dünyada. Her söz yokluk aleminde belirdi. Her davranışın oraya aksetti. Ateş yoktu sen ateşini kendin götürdün. Allah kullarına zulmedici olmadı. Sen zulmü kendine ettin. Her kişinin kendi cenneti veya cehennemi vardır. İyilik yaptın ise cennetine ağaç dikersin orayı süslersin ama kötülük yapar isen cehenneme çukur kazarsın.
Ali Özdemir
Seyyah-ı Aşk