Vurun ulan, vurun bana, ben kolay ölmem iyi vurun, ocakta küllenmiş közüm ben, küllerimden doğarım her vurulduğumda, ağzımda sözüm var, sözden anlayana, cebimde bozkır var Anadolu’yu bilene.
Bu dağ Mengene dağıdır
Tanyeri atanda Van’da
Bu dağ Nemrut yavrusudur
Tanyeri atanda Nemruda karşı
Bir yanın çığ tutar, Kafkas ufkudur
Bir yanın seccade Acem mülküdür
Doruklarda buzulların salkımı
Firari güvercinler su başlarında Okumaya devam et →
Kendi gökkubbemiz altında özgürce yaşamak ne güzel.Bu güzel vatan toprağında mutlu bir şekilde yaşıyorsak, çocuklarımız özgür doğuyorsa, camilerimizden beş vakit ezan okunuyorsa bunların hepsini on asır önce bu topraklara gelen ve bu günlerimizi görmeyi sağlayan atalarımıza borçluyuz.Onlardan geriye kalan her esere baktığımızda geriye bıraktıkları yüksek medeniyeti görebiliriz.Hanlar, hamamlar, medreseler, camiler, köprüler…Yaşlı bir çınar gibi dimdik ayakta kalan bu büyük eserler geçmişimiz hakkında bizlere en güzel bilgileri verirler.Böyle kudretli bir yapının içinde bayramı ifa etmek insanın vatanın birliği ve bütünlüğü hakkındaki görüşlerini kuvvetlendirerek, yüksek medeniyetinin farkına varmasını tekrar sağlar.
Artarak gönlümün aydınlığı her saniyede
Bir mehabetli sabah oldu Süleymaniye’de Okumaya devam et →
13 Mart 2012 tarihli gazete manşetlerine bakıldığında ‘Pozantı Cezaevi ve İnsanlık’ yazımı daha iyi anlayabilirsiniz. 13 Mart2012 tarihli gazete manşetleri malum hapishaneye girene kadar adlarını bile duymadığımız şahısları kahramanlar gibi gösteren fotoğraflarla dolu. Şimdi onlar çıkınca nedense medyamız daha bir özgür oldu! Bu gün medyanın aslında özgür olmadığını bir kez daha anladım. Çünkü atılan ve attıkları manşetlerden birilerinin kontrolünde oldukları o kadar belli ki!Ülkenin gerçek meselelerine güncel sorunlara eğildikleri neredeyse yok gibi! Daha dün İstanbul’un orta yerinde yapılan AVM İnşaatı yangının da 11 emekçiyi kaybetti
Van Göl’ünün kenarında göl mavisi gözlerini seyrediyorum. Renk renk maviye doyuyor benliğim, hataya yer yok anılarımdaki yerimde, meğerse sen neymişsin.
Van’ın herhangi bir yerinden seyrediyorumGöl mavisi gözlerini,Çeşit çeşit renk renk maviye doyuyor benliğim Hataya yer bırakmıyor anılarım yokluğundaMeğer sen neymişin, ben neymişim…Ali ÖZDEMİRÇile-i Aşk