Kapat o güzel gözlerini kimseler görmesin, sadece benim için bak yeşil, o güzel gözlerin kimseye umut vermesin, yalnız benim için bak yeşil.
Kapat gözlerini kimse görmesin
Yola çıktım arıyorum, kaybettiğim sevgilimi. Madem başkasını seveceksin, neden bana ümit veriyorsun. Sensiz dünyam çok karanlık, beni senden başka sevecek yok artık. İkimiz bir fidanın güller açan dalıyız, birlikte bu hayatı yaşamalıyız. Bu fani hayatta hep mutlu olmalıyız.
yola çıkmış arıyorum
Gurbette ömrüm geçecek, halime yanacak bir yarim bile yok. Gurbet o kadar acı ki, memlekette ne varsa hepsi içimde. Gurbette ise herşey bana yabancı, herkes sanki başka biçimde. Gurbette durduğum her gün eriyorum, ümitlerim soluyor, benliğim bitiyor, öyle bir gurbet ki bu değilim sanki onda, o sanki benim içimde.
Gurbet o kadar acı
Ki, ne varsa içimde
Hepsi bana yabancı
Hepsi başka biçimde
İnsan denilen varlık arayana ümittir, arandığında ümitsizdir, arayana çaredir, arandığında çaresizdir. Aslında ümitte çarede kendidir. Aramak isteyen ve aramaktan bıkmayan her insan kendi gücünün farkına eninde sonunda varacaktır. Yeterki ümidini yitirmesin, yeterki çare aramaktan vazgeçmesin. Arayan bulur.
Ya ümitsizsiniz, ya da ümit sizsiniz; ya çaresizsiniz, ya da çare sizsiniz.
Behçet Necatigil
Bu aşk kitabının yazanı kim, kavuşmadan ayrılmak kanun mu bu aşk kitabında.Elele tutuşup gün yüzü görmeden daha, terketmek kanun mu bu aşk kitabında.Ümitlerim kırıldı, hayallerim yıkıldı, bu dert beni verem etti, sevdimde bak ne hale geldim.Her seven en sonunda düşüyor bu derde.
Ne olur söyleyin sevenler bana
Ayrılmak kanun mu aşk kitabında
Elele tutuşup gülmeden daha
Terketmek kanun mu aşk kitabında Okumaya devam et
