“E.T” ye
“lal oldum kırdım, kör oldum kırıldım;
söz oldum kırdım, göz oldum kırıldım…”
geçmiş olsun dersin
ve anlarsın geçmediğini,
geçmek istemediğini,
ve anlarsın geçemediğini
hep sırtında taşıdığını…
ama geçmiş istersin
ve anlarsınki geçmiş geçmez
ve geçmiş geçmek bilmez…
Çünkü her gelecek, geçmiş bir acıya gebedir…
geçmek sözle olmaz,
ve sözle gelmez gelecek
ve geçmiş olamaz gelecek…
Çünkü her geçmiş, gelecek bir aşka gebedir…
Ahınızı alan bir insana beddua etmek istiyorsanız zengin ol, ünlü ol, makam sahibi ol veya daha ağırı ilim sahibi ol diye dua edin. Yokluğun hesabını ahirette mizanda vermek kolaydır, zor olan varlığın hesabıdır. Sahip olduğumuz her nimetin bir bedeli, bir hesabı var. Kişi varlığınada yokluğunada fazla sevinmemelidir. Varlığı her insan kaldıramaz, yokluğu ise her insan çekemez. Her zaman Vardan yok, Yoktan var edenden korkmalıyız, Cemalinden korkmalıyız, Celalinden korkmalıyız, korkmalıyız ki her zaman kazanalım.
Tuğrul Özdemir
Okuyun Azizim!…Okuyandan, okuduğunu doğru anlayandan, anladığını uygulayandan zarar gelmez.
Tuğrul Özdemir
Şarap kırmızı bir hazandın Eylül kalan,
Yaprak sarı bir hüzündün Eylül solan.
Tuğrul Özdemir
” Ab-ı Hayat’a “
Sarı yaprak, kuru dallar,
İlk aşkın, son baharı,
Son baharın, ilk aşkıdır
Eylül…
Hazan kokan şiir,
Hüzünlü bir roman,
Kuru toprakta ben,
Soğuk rüzgarda sen,
Savrulup gidiyoruz
Eylül…
Son aşkın, son baharı,
Son baharın, son aşkıdır
Eylül…
Eylül, üç mevsim hazan,
Eylül, dokuz bahar hüzün…
Kışa hazır aşklar,
Kısa sürer aşklar,
İklimler Eylül sararır,
son aşk konserve yapılır…
“Sakla yüreğimi son bahar, saklı kalanlara…
Sakla yüreğimi son bahar, saklı yalanlara…”
Eylül…
Rüzgar ağlar,
Eylül…
Yağmur kokar,
Eylül…
Sen ağlar,
Eylül…
Ben kokar…
İlk aşk, son bahar,
Şarap kırmızıdır hazin…
Sarhoş dudaklarda hüzün…
Savrulup gidiyoruz
Eylül…
“Eylülü Nurdan yapmışlar, ruhumun içine katmışlar, cennet cehennem sizin olsun, Eylülü Hayat yapmışlar.”
Tuğrul Özdemir
GGGG
10/09/2017
Sustuklarına dayanamayan bir kişi, konuşacaklarına nasıl dayansın?
Tuğrul Özdemir
”Ararat’a”
Kimi sevsem sensin
Sende nefret ettim
Aşktan
Ararat’ın ortasında bir ağrı
Sürgün ateşlere yanarım
Kar beyaz bir kardelenim
Yan yana
Alt alta
Bir efsane ağlarım
Sular dinince çağrı
Sular dinince ağrı
Bir efsane yazarım
Gülbarım
Saçının teline mahkum
Sürgün bir dağ ateşi
Zindanlarda bir ağrı
“İ.G.B” ye
İstanbul’dayken
Bir adam tanıdım
Bir isimsiz adam
Ateistti
Mateistti
Ama
Allah’ı var iyi adamdı
İstanbul’dayken
Bir adam tanıdım
Bir isimsiz yürek
İ.G.B.
Dinsizdi
İmansızdı
Ama
Allah’ı yok iyi adamdı
YOL, YOLCU VE ÖĞRETMEN
Birgün hiç ummadığınız bir anda, hiç ummadığınız bir yerde ama belkide tam ihtiyacınızın olduğu bir zamanda biri yada birşey çıkar yürüdüğünüz yolda tam karşınıza, sakin ve mutlu giden veya hırçın ve mutsuz giden hayatınızda, yürüdüğünüz ama yol almadığınız, yol aldığınızı zannettiğiniz bir yolda, içinizdeki ışığın farkına varan ve ateş gibi yanmanız ve yakmanız için size kıvılcım olacak biri, birileri veya birşey girer hayatınıza. Her insanın hayatında böyle dönüm noktaları vardır. Böyle dönüm noktalarında ise insanlar çok önemli kararlar alırlar. Önemli olan dönüm noktalarının farkına varabilmek ve dönüm noktalarında doğru indikatörü kullanabilmektir. Karşımıza çıkanlar çok şey öğretir. Bu kişiler veya nesneler, bizi hayata hazırlayan, bize yeni yollar açan, o yollarda yürümeyi öğreten, yürürken gözümüzü açmayı, sadece bakmayı değil görmeyide öğreten kişilerdir.
