Şiir

Victor Hugo Judith Gautier’e

Ölüm ile güzellik iki kardeş gibidir birbirine derinden bağlı. Biri karanlıktır, diğeri ise aydınlıktır. Bir bilmece gibidirler, saklı birer hazine gibidirler. İhtiyar bir adamın genç ve güzel bir bayana olan aşkı gibidir, ölümün güzelliğe olan aşkı.
 
 
Ölüm ile güzellik iki şeydir çok derin 
Karanlık verir biri, diğeriyse gökmavi 
İki kardeş çok korkunç, ve de bol, gür, verimli 
İçerirler bilmece, aynı zamanda gizi
Ey hanımlar, ses, bakış, siyah sarışın saçlar
Cezbediniz seviniz, parlayınız durmadan 
Ey inciler denizde dalgalara karışan
Karanlık ormanlarda, ey parıldayan kuşlar
Judith’le kaderimiz birbirimize çok yakın 
Sanılacaktı görsek, yüzümüzde ve sende  Okumaya devam et “Victor Hugo Judith Gautier’e”
Edebiyat, Şiir

Goethe Mutluluk ve Rüya

Neye yarar bu gözyaşları, tadını çıkarsam bu yaşlı halimle şimdilerde hayatın, öyle kor zevkler kaçırmışım ki kimi düşlerde kalmış, bütün neşeler yalnız tek bir buse gibi kısa ve rüyaya benziyor.
 
Sen ikimizi rüyada çok gördün
Beraber mihraba erdiğimiz gün
Kendini gelin, beni de damat
Uyanırken onca aldım ağzından
Beklenmedik andı işte o zaman
Alabilindiğince öpücük, vuslat
En içten mutluluk, duyduğumuz tin
Kösnüsü kimi aşırı engin saatlerin Okumaya devam et “Goethe Mutluluk ve Rüya”