Şiir

İbrahim Sadri Adın Batsın

Vefasız adı batasıca sevgiliye bir serzeniştir bu.Yakan kül eden sevgiliye bir haykırıştır.İnsan sevdiğine beddua eder mi hiç?Can bezmedikten canan silinmedikten sonra.Nerelere gitmeli şimdi bu hal ile.Duvarda asılı saza döndüm.Bir kere almadın eline beni.Aşka düşesinde aşıksız kalasın.Adın batasıca vefasız sevgili.

yüreğime bir gül çizdim kanlı yaş ile
yaktın beni küle döndüm dumana döndüm
nasıl edem nere gidem dertli baş ile
bilemedim teli kırık kemana döndüm
canım aldın, can evimden vurdun ya sende
küstüm sana, faydası yok, geri dönsen de
sende vefasız çıktın, sende hayırsız çıktın
sen de vicdansız çıktın adın batsın Okumaya devam et “İbrahim Sadri Adın Batsın”