filozof sanata, sosyolog edebiyata aşıktır...
sarhoşum ah düşünmekten öldüm ben ah hep sevmekten her akşam votka rakı ve şarap içtikçe delirir insan olur harap kurtar beni bundan ne olursun Ya Rab bitsin artık bu korkunç serap serap her akşam votka rakı ve şarap
Cebeci İstasyonunda bir akşam üstü İncecikten bir yağmur yağıyordu yollara Yeni baştan yaşıyorduk kaderimizi Sıcak bir kara sevda Yüreğimizin başında bağdaş kurup oturmuştu Acımsı, buruk
Her gün her gece içmek, bitmeli; tövbe Dolu kadehi artık itmeli; tövbe Tam şimdi gül zamanı, her yer gül olmuş Tanrım; artık tövbeye etmeli, tövbe. Ömer Hayyam
Büyükse de isyanım, kötülüklerim, Yüce Tanrı’dan umut kesmiş değilim; Bugün sarhoş ve harap ölsem de yarın Rahmete kavuşur elbet kemiklerim. Ömer Hayyam
Allah’ım bu vuslatı hicran etme Aşkın sarhoşlarını nalan etme Sevgi bahçesini yemyeşil bırak Bu mestlere bahçelere kasdetme Dalı yaprağı vurma hazan gibi Halkını başı dönmüş zelil etme Kuşunun yuvasının ağacını Yıkma da kuşlarını perran etme Kumunu ve mumunu karıştırma Düşmanları kör et de şadan etme
Bir şişe şarabın içindeki buz benliğim Eriyorum dudakların kadehe değerken Seni tiryaki gibi bir aşkla seviyorum Son damlayı kadehten sen yudumlarken Bu sarhoş alemin içinde ben bir zerreyim Hayat kadehlerimize dolup boşalırken Bir beladan diğerine savur sevgilim Çıldırıp son şişeyi duvara atarken. Ali Özdemir Çile-i Aşk
Karacam Akşam oldu yine hüzün kapladı gönlümü Nerdesin? Ey Karacam Saldın bir bilinmez derde beni Nerdesin? Ey Karacam Bu akşamda içiyorum dertleri yudum yudum