Sevdiğimiz şu toprak yurtta bir altın gömüsü gibi değerliydi, bir arpa tanesine değişirdi iki cihanı, aldı gitti topraktan yaratılan bedeni bir gün ve toprağa gitti. Aldı götürdü başımızdan akıl denen şeyi.
Biri geldi, hoca Senai öldü dedi
Yabana atılır bir er değildi ki, omuz silkelim
Saman çöpü değildi ki uçtu diyelim
Su değildi ki, soğuktan dondu diyelim
Tarak değildi ki, bir saç teli kırdı onu diyelim
Buğday tanesi değildi ki, toprakla kayboldu diyelim
O şu toprak yurtta bir altın gömüsüydü.
Bir arpaya sayardı iki cihanı
Aldı topraktan yaratılan bedeni bir gün, fırlattı toprağa attı Okumaya devam et →