Mevlana Bahar

Dalların gönlümü çeker gülün özü gibi mis kokulu baharın kokusu, tohumun gönlü başlar vermeye tohuma, ağaçlar konuşur, söyler döker içini dallarına, yapraklar titrer, ağlar dallarım.
 
Sevgili tutmuş yularımdan beni
Develer gibi habire çeker
Esrik devesini böyle nereye götürür
Böyle hangi katara
Hem canımı çiğnedi benim o
Hem bedenimi çiğnedi
Gönlümü bağladı benim o
Kırdı şişemi Okumaya devam et