Ey hayat, sen yansıyan sularda bir dolunaysın.Aslında bizler yokuz.Ömrümüz bizi yok sayar.Yaşam gelir vurur ömrümüze tutulur dillerimiz.lal olur konuşamazsın.Eller güler eğlenir, senin boynun bükük.Yar hasreti yüreğinde doğrulamazsın.Sesinde çığlıklar birikir.Konuşamazsın.Yaş kemale erer.Yollar yarılanır.Ne ölebilirsin ne de yaşayabilir.
ey hayat, sen şavkı sularda bir dolunaysın Okumaya devam et →
Çanakkale, binlerce şehidin verildiği yer, 18 Mart 1915 ortalığın mahşere döndüğü yer. Vatan namus herkes namus derdinde, sağ sol düşman dolu, kara deniz asker kaynıyor.
Bulutlar çöktü gözler karardı
Namert düşman Çanakkaleyi sardı
Alnına cennet yazılmış bütün askerlerin
Hepsini toprak toprak aldı
Koyunun kuzusundan vazgeçtiği
Ananın evladına git dediği
O gün yürekler mi, taş oldu ne
Gözyaşının delicesine akmam dediği
Burada ki savaş değil bayramdı sanki
Ölen şehit değil, kalan zaferdi baki