Zamanın soytarısı değildir sevgi asla biz yanlış anladık onu, gül yüzlüler göçse de aşkın orağına düşerek, o değişmez kısacık günlerle haftalarla bekleriz, direnir ve kanatlanır mahşerin ucuna dek aşk, yanılıyorsam bu söylediklerimde ve çıkarsa benim yanlışım, ne hiç kimse sevmiştir o zaman, ne de ben şiir yazmışım sana.
mutlu birleşmesine hiçbir engel yok bencegerçekten sevenlerin. sevgi demem sevgiye
bir döneklik yaparsa bir değişme görünce
başka yola saparsa sevgili saptı diye Okumaya devam et “William Shakespeare Sone 116”
