Şüphemin dalgaları her dini boğdu, aştı

Gönlümün yolları gittikçe karanlıklaştı
Bir teselli veremez bilgi denen şu kötürüm

Hele imân ise, o köhne yular, mahz-ı cürüm
Sû-i kasd eylemiyen aklına iyman edemez

Takılıp bir masalın ardına mantık gidemez
İşte su nâmütenahi denilen varlıklar

Sevdiğim fâhişenin bir piçi dersem ne çıkar
Kâinatı doğuran kahbe bilir iç yüzünü

Önü zulmet, sonu zulmet, nideyim gündüzünü
Sen takıl da peşine bir sürü ehl-i tarabın

Korkmadan gir kanına hikmetin, aşkın şarabın