Belirsiz bir ışık kaldı sadece günden, nasıl acı doluydum ve nasıl da derindi yaralarım, düşler içinde kalmıştım ve heryer karanlıktı, gece sonsuz titremeler doluyordu içime.
Doruktan senin için kopardım bu çiçeği
O sarp bayırdan hani, suya iner eteği
Kartalın bildiği yalnız ve yaklaşabildiği
Sessizce seprilmişti kayanın çatlağında
Gölgeler yıkıyordu burnun sağrılarını
Açıkça görüyordum bir yengi alanında
Nasıl kızıl ve parlak bir utku anıtı
Olanca görkemiyle bir anda kurulursa
İşte tıpkı öylece
Güneşin gömülüp gittiği yerde gece
Bulutlardan bir taç yapıyordu kendine Okumaya devam et “Victor Hugo Bu Çiçek Senin İçin”
Victor Hugo Bu Çiçek Senin İçin
Belirsiz bir ışık kaldı sadece günden, nasıl acı doluydum ve nasıl da derindi yaralarım, düşler içinde kalmıştım ve heryer karanlıktı, gece sonsuz titremeler doluyordu içime.
Doruktan senin için kopardım bu çiçeği
O sarp bayırdan hani, suya iner eteği
Kartalın bildiği yalnız ve yaklaşabildiği
Sessizce seprilmişti kayanın çatlağında
Gölgeler yıkıyordu burnun sağrılarını
Açıkça görüyordum bir yengi alanında
Nasıl kızıl ve parlak bir utku anıtı
Olanca görkemiyle bir anda kurulursa
İşte tıpkı öylece
Güneşin gömülüp gittiği yerde gece
Bulutlardan bir taç yapıyordu kendine Okumaya devam et “Victor Hugo Bu Çiçek Senin İçin”