Hayat tek başına hiç bir anlam ifade etmez. Hayatı anlamlandıran insandır. Hayatı iyi yapan da kötü yapan da insanın kendisidir. İnsan oldukça hayat vardır.
Hayat, kendiliğinden ne iyi, ne de kötüdür. Ona iyiliği, kötülüğü katan sizsiniz.
Montaigne
Bilgili insan başkalarını bilendir. Kendini bilen insana bilge denir. Bilmediğini öğrenmek iyidir. Bilmediği halde bildiğini sanmak ise çok tehlikelidir. En önemli şey kendini bilmek ve bilmediğini ise öğrenmektir.
Başkalarını bilen kimse bilgili, kendini bilen kimse bilgedir. Bilmediğini bilmek iyidir. Bilmeyip bildiğini sanmak tehlikelidir.
Lao Tzu
Bir insanın en iyi dostu kendisidir. İnsanı kendisinden iyi kimse anlayamaz. Bu yüzdendir ki insan sıkılıp bunaldığı zaman, kendine kızıp hayattan bıktığı durumlarda genellikle kendi kabuğuna ve kendi ruhuna çekilir. İşte o zamanlarda içindeki o sesi dinler. İşte o ses en iyi dosttur.
İnsan hiçbir yerde kendisinden iyi dost bulamaz.
Charles Dickens
İnsan hayatı yazarı kendisi olan bir öykü gibidir.Önemli olan öykünün yani hayatımızın uzun olması değil, iyi olmasıdır.Geçmişimizde ne kadar güzel eser bırakırsak o kadar iyi bir hayat yaşamışız demektir.Bu hayatı bırakıpda sonsuz hayata adım attığımız zaman arkamızdan insanlar gözyaşı döküyor ve bizim için üzülüyorlarsa o vakit iyi bir hayat yaşadığımızın en büyük kanıtıdır.
Hayat bir öyküye benzer, önemli yanı eserin uzun olması değil iyi olmasıdır. Seneca
Bir ülke güzel yönetiliyorsa o ülkede her şey yolundadır. Yoksulluk ve düşkünlük o ülkede yoktur, varlığı bile çok kötüdür. Bir ülke kötü yönetiliyorsa, o ülkede zenginlik ve onur gibi şeylerin varlığından utanç duyulmalıdır.
Bir ülke iyi yönetiliyorsa, yoksulluk ve düşkünlüğün varlığı, utanç verici bir şeydir. Bir ülke kötü yönetiliyorsa, zenginlik ve onur gibi şeylerin varlığından utanç duyulmalıdır. Konfüçyüs
Kalbi olan sever, sevilmeyip kaybetse bile, inadına durmadan herşeyi ve herkesi sever, yenilgilere inat sevmeye devam eder. Kalbi olmayan insan sevmez, sevemez. Hiçbir zaman yenilmez. Çünkü hiçbir mücadeleye girmez. Her zaman kazandığını zanneder, kaybettiğinin farkına asla varamaz.Tek kendini sever onu bile doğru dürüst beceremez.Sevip de kaybetmek, sevmemiş olmaktan daha iyidir. Seneca