filozof sanata, sosyolog edebiyata aşıktır...
Biraz yol almış gibi göründüm hayatta Akıl hiç yar olmadı ne yaşta ne başta Seni çok üzdüm biliyorum tekrar olmaz Söylemedim bilerek gurur vardır aşkta Sorma asla geriye dönüşü Satır arası diledim özrü Karşına çıkmak çok zor oldu Ne olur anla Hoş gör sen
Pencereden atları gördüm Berlin’deydim, kıştı Işık Işıksızdı, gökyüzü yoktu gökyüzünde Havanın aklığı ıslak bir ekmek gibi Ve penceremden boş bir sirk Kışın dişleriyle kemirilmiş Ansızın bir adamın yedeğinde On at göründü sislerin içinden Çıkarken titremediler, ateş gibi O saate kadar bomboş olan Evreni doldurdular gözlerimde
Uzanıp Kanlıca’nın orta yerinde bi taşa Gözümün yaşını yüzdürdüm Hisar’a doğru Yapacak hiçbir şey yok gitmek istedi gitti Hem anlıyorum hem çok acı tek taraflı bitti Bi lodos lazım şimdi bana bi kürek bi kayık
Sen gelmeden önce her yer karanlık Dünya ıssız dünya durgundu bilmem niçin Her yerde aradım tatlı bir ışık Bir ateş bul gönlümü ısıtmak için
Genellikle bütün büyük yanlışlıkların altında gurur yatar. Aleksandr Sergeyeviç Puşkin
Döndüm kıbleye doğru açtım ellerimi Yalvardım Allahıma duysun diye beni Damla damla gözyaşım dökülürken gözümden Çektiğim acıları yaşıyorum yeniden Bir kulunu çok sevdim o beni hiç sevmiyor Kalbimi ona verdim artık geri vermiyor Bir kulunu çok sevdim o beni hiç sevmiyor
Alışırım zannettim yokluğundan acılanmam Vazgeçmek zor senin o büyülü tuhaf sıcağından Dön demeye utanırım zavallı korkularımla Arkasına saklandığım gururumdan Geri dön geri dön, ne olur geri dön Uzanıp tutuver elimi bir gün Utanır diyemem ne olur geri dön Geri dön geri dön, ne olur geri dön Uzanıp tutuver elimi bir gün Utanır diyemem ne olur …