Gecenin sonunda gün aralanır, yar sevdası ile yürek kanar, kanayan bir ırmak yolcu eder seni, su gibi akarsın kır çiçeklenir. Ey sevda kuşanıp yollara düşen, biliyorsun bu yollar dağlardan geçer, yare ulaşmadan olur da düşersen eğer, yarin kokusunun rüzgarı kalır. bu kente yalnızlık çöktüğü zaman uykusunda bir kuş ölür ecelsiz alıpta başını gitmek istersin