Gözlerimi kapatıp bir sonbahar akşamında senden gelen güzel kokuların akışına bıraktım kendimi. Ay ışığında yürümek, seni düşünmek, dalmak gözlerinden geçen gemilere. Güneşin serin suları ısıttığı gibi kıyılarıma vur sıcak ateşinle.
Gözlerim kapalı, bir sonbahar akşamındaSıcak göğsünün kokusunu içime çeker
Dalarım; gözlerimden mesut kıyılar geçer
Hep aynı günün ateşi vurur sularına
Sonra birden görünür baygın, tembel bir ada
Garip ağaçlar, hoş meyveler verir tabiat
Erkeklerin biçimli vücutlarında sıhhat Okumaya devam et “Charles Baudelaire Alıp Götüren Koku”