Pablo Neruda Aşk İsimli Şiiri

Bunca gün, ah, bunca gün görmeyi seni böyle kırılgan, böyle yakın nasıl öderim, neyle öderim Uyandı kana susamış ilkbaharı koruların çıkıyor tilkiler inlerinden çiylerini içiyor yılanlar ve ben gidiyorum seninle yapraklarda çamlar ve sessizlik arasında sorararak kendime nasıl, ne zaman ödeyeceğim diye şu bahtımı Bütün gördüklerim içinde