William Shakespeare Sone 29

Hatıran öyle sonsuz bir hazine ki bana, sevgin öyle büyük bir mutluluk ki dostum, kendini beğenmiş padişahların bile tacı küçük gelir bana.
 
bakışlarda küçümseyiş okuyorum
yalnızım, bedbahtım, tesellisizim
gökler sağır, sesim boğuk
ve lanet okuyorum talihime
kıskançlıktan kuduruyorum
kiminin ikbalini
aczimden utanıyorum Okumaya devam et